Кога нашето здравје одеднаш ќе се влоши, често има знаци и симптоми кои можат да ни помогнат да откриеме што може да не е во ред.
Оттука, можеме да утврдиме кои фактори можат да нè направат поподложни на болеста, а според американската докторка Леи Ерин Конели, не е поинаку ни кога станува збор за ракот.
Д-р Ли Ерин Конели се фокусира на лекување на целата личност, не само на болеста, така што таа секогаш ги истражува вообичаените предизвикувачи и следи одредени однесувања.
Таа се занимава со медицина од 1986 година и го основала Центарот за нова медицина во Ирвин, Калифорнија во 1992 година, каде што сè уште работи како медицински директор.
Д-р. Конели дури напишала книга со наслов „Револуцијата на ракот“, која ја опишува како интегративен пристап во лекувањето и превенцијата на ракот заснован на шест револуционерни откритија со практична програма и стратегии кои се користени со неверојатен успех, пишува LADbible.
И со текот на годините, таа забележала една работа што постојано се појавувала кај многу нејзини пациенти на кои им била дијагностицирана неизлечлива болест.
Во видеото на Тик-Ток, таа открила дека верува дека мозокот и телото се повеќе поврзани отколку што мислат луѓето, бидејќи смета дека менталната состојба на една личност може многу да влијае на нивното физичко здравје.
„Честа работа што редовно ја гледам кај пациентите е дека тие обично претрпеле многу, многу стресен настан. Тоа може да бидат екстремни работни услови, може да биде дете, може да биде родител, може да биде развод“, продолжува таа.
„Но, тие обично беа под одреден екстремен стрес, што знаеме дека влијае на целата оска хипоталамус-хипофиза и производството на кортизол. А екстремното производство на кортизол придонесува за начинот на кој ракот расте и напредува.
Оската хипоталамус-хипофиза-надбубрежна жлезда (англ. hypothalamic-pituitary-adrenal или HPA) е систем за комуникација помеѓу три органи – хипоталамусот на мозокот, хипофизата и надбубрежните жлезди лоцирани на врвот на бубрезите.
Стресот ја активира оската на ХПА, и ако е поради ситуација која е надвор од ваша контрола или е трауматична, ќе резултира со повисоки од нормалните нивоа на дневно ослободување на кортизол.
И кога сте под стрес долго време, тоа во суштина значи дека вашата реакција на борба или бегање (или одговор на стрес) никогаш не е исклучена, што е лоша вест бидејќи истражувањата покажаа дека премногу кортизол навистина може да направи хаос во вашето тело, пишува LADbible.
Може да го зголеми ризикот од здравствени проблеми како што се срцеви заболувања, проблеми со белите дробови, дебелина, анксиозност, депресија и друго, како и да предизвика кожни болести поврзани со стрес поради хиперактивност на хормоните на оската ХПА во мозокот.
Ако ХПА рутински се активира, може да го наруши имунолошкиот систем и затоа влијае на неговата способност да ги уништи штетните клетки – вклучувајќи ги и канцерогените.
Згора на тоа, ако сте редовно под стрес, а потоа имате преоптоварување со кортизол, тоа може да предизвика хронично воспаление, кое исто така може да ги оштети вашите клетки и начинот на кој тие функционираат.
Според д-р Конели, овие два фактори играат клучна улога во развојот на ракот, метастазирањето и го зголемуваат ризикот од повторување.
„Вишокот на овие хормони може да биде директно канцероген со потиснување на имунолошката функција, поттикнување на воспаление и инхибиција на нормалната функција на клетките.
Лекувањето и ублажувањето на стресот треба да биде главен приоритет во третманот на ракот“.
Таа објаснила дека хормоните на стрес, како што се кортизолот и адреналинот, се зголемуваат како одговор на перцепираните стресови.
Тие играат улога во одговорот на стресот и помагаат да се активираат резервите на енергија, да се зголемат отчукувањата на срцето и крвниот притисок и да се изостри фокусот за справување со непосредните закани.
„Хормоните на стресот се апсолутно неопходни бидејќи му овозможуваат на телото ефикасно да реагира на стресни ситуации и да го обезбеди нашиот опстанок“, додала Конели.
Таа ги советува луѓето да поминуваат време на сонце, да се осигураат дека ги добиваат сите хранливи материи и витамини што им се потребни во исхраната, да спијат доволно, да ја ограничат изложеноста на токсини и да прават чести прошетки за да се релаксираат.
Но, експертите се поделени околу тоа колку стресот го зголемува ризикот од рак и дали тој е директна причина.
Професорката Мелани Флинт, која е специјализирана за истражување на врската помеѓу стресот и ракот на Универзитетот во Брајтон, смета дека дефинитивно постои врска меѓу нив.
Таа моментално истражува како стресот во однесувањето влијае на започнувањето на ракот, прогресијата и одговорите на лекувањето со лекови, откако покажала дека ДНК може да се оштети како резултат на стрес, што доведува до трансформација на клетките, пишува LADbible.
Меѓутоа, според Cancer Research UK, стресот директно не го зголемува ризикот од рак.
Сепак, на некои луѓе им е потешко да останат здрави за време на стресни времиња, што може да доведе до зголемен ризик од рак.
„Најквалитетните студии следеле многу луѓе неколку години. Тие не нашле докази дека оние кои се под поголем стрес имаат поголема веројатност да заболат од рак.
Некои луѓе се прашуваат дали стресот предизвикува рак на дојка. Но, генерално, доказите за тоа се лоши.
Студијата од 2016 година на повеќе од 100.000 жени во Велика Британија не открила конзистентни докази помеѓу стресот и ракот на дојката“, забележува Cancer Research UK.