Способноста на бебето самостојно да седи е важна пресвртница што ги поставува темелите за сè друго: лазење, превртување и одење. Пред да се свестите, вашето бебе ќе шета среќно низ собата. Но, првото важно прашање е: кога бебињата почнуваат да седат?
Како и со другите развојни пресвртници, просечната возраст за бебињата да почнат самостојно да седат може да варира. Сепак, постојат некои знаци дека вашето бебе почнува да ви покажува дека можеби е подготвено да седи само.
За да може бебето да седи самостојно, прво мора да ја совлада контролата на главата, како и да ги зајакне стомачните и грбните мускули, потпирањето на рацете и способноста да се држи исправено. За да ги зајакнете овие мускули, вашето бебе треба да се охрабри да си игра на подот, да се превртува на страна самостојно и да прави други движења што ги тренираат мускулите на телото.
Затоа, не ја правете грешката да го ставите бебето во седечка положба прерано!
Родителите често погрешно го толкуваат коментарот на ортопедот за време на ултразвучен преглед на колковите на нивното бебе на шестмесечна возраст: „Сè е во ред, бебето може да седи“ – како да треба да го стават детето во седечка положба. Колковите се во ред, што е добро, но ова не е единствениот предуслов за седење.
Ако внимателно ја набљудувате и анализирате положбата на грбот што ја зазема бебето на четири или петмесечна возраст – можете да видите многу сличности со седечката положба. Рамнотежата е воспоставена, главата е во средината, бебето фаќа со рацете, допира сè и го става во уста. Во исто време, ги извршува истите движења со нозете како и со рацете пред телото. Ги држи нозете горе, ги гледа и ги допира бутовите. Ако ја набљудувате оваа положба ротирана за деведесет степени – можете да видите дека бебето, всушност, седи.
6 месеци: Сè уште е рано
Со кревање на нозете пред телото, бебето го истегнува лумбалниот ‘рбет и со тоа интензивно ги зајакнува стомачните мускули. ‘Рбетниот столб во оваа фаза сè уште не може да одржи правилна исправена положба. Ако го ставите бебето во седечка положба, под влијание на тежината на горниот дел од телото и гравитацијата на земјата, лумбалниот дел од ‘рбетниот столб би бил набиен – со намалување на меѓупршленските простори. Овие штетни последици не можат да се елиминираат на никаков начин, што би довело до деформитети на ‘рбетниот столб кај децата и сериозни здравствени проблеми во зрелоста. Затоа на бебето треба да му се овозможи непречено, со кревање на нозете – да ги зајакне сите оние мускули што се неопходни за седење, без истовремено да го оптоварува ‘рбетниот столб.
Ризиците од прерано седење
Покрај ризикот од промени во ‘рбетниот столб, предвременото поставување во пасивна седечка положба може да доведе до доцнење во физичкиот развој дури и кај невролошки здрави бебиња. Во седечка положба не може да ги тренира мускулите на грбот (тоа бебето го прави кога е на стомак), стомачните мускули (кои се вежбаат кога е на грб) или страничните мускули (кои бебето ги зајакнува кога е на страна).
Непознавањето на нормалниот моторен развој доведува во заблуда многу родители. Поради тоа, проблемот што го има детето – во форма на покачен тонус: кога, на пример, во првите месеци се крева напред од лежечка положба на грб, се толкува како напредно созревање. Тие го доведуваат детето во седечка положба, што може да има сериозни последици врз моторниот развој, кои подоцна не можат да се поправат. Ако бебето во првите месеци се обидува да се крене напред или зазема седечка положба со мала помош, мора да се консултирате со педијатриски физијатар. Исто така, ако претежно ги држи нозете испружени, ретко ги свиткува и ги крева – консултирајте се со лекар.
Ако имате бебе на возраст меѓу шест месеци и една година и веќе сте го поставиле во пасивна седечка положба, престанете да го правите тоа и дозволете му самото да се подготви за седење.