Како што знае секоја жена што поминала низ породување, породувањето може да биде многу напорен за телото. Целиот процес ставаи притисок врз карличната област, вклучувајќи ги нервите и мускулите. За некои жени, ова може да резултира со постпартална инконтиненција, што вклучува неволно мокрење.
Според новото истражување на Aeroflow Urology, 85% од новите мајки доживуваат чести истекувања на урина. Сепак, само 15% од нив ги добиваат потребните ресурси или грижа за да им помогнат да управуваат со симптомите на инконтиненција.
Експертите предупредуваат дека недостатокот на соодветна помош може да доведе до посериозни компликации, како што се инфекции на уринарниот тракт (ИУТ) или вагинални инфекции, како и зголемување на проблемите со менталното здравје, како што е постпородилната депресија.
Зошто не се зборува за ова?
Една од причините зошто многу жени не бараат помош за постпарталната инконтиненција е претпоставката дека тоа е „нормално“, иако не е нужно така, објаснува Алис Фоснајт, овластен лекар-асистент специјализиран за женско здравје.
Исто така, стигмата поврзана со зборувањето за инконтиненција може да ги обесхрабри жените да зборуваат за тоа. Фоснајт додава: „Во Соединетите Држави, рутинската постпородилна нега традиционално се фокусира на шестнеделниот преглед, кој во голема мера се однесува на крварењето, постпарталното закрепнување и контрацепцијата, наместо на долгорочното здравје на карлицата“.
Според неа, не постои универзален протокол за дијагностицирање на постпартална инконтиненција, па затоа многу лекари не поставуваат прашања за симптомите, освен ако пациентот не го спомене тоа. Сепак, исклучително е важно да се препознае и разбие стигмата околу оваа тема.
„Посакувам да има поотворени разговори за постпородилна инконтиненција, со вистинска поддршка – без разлика дали станува збор за пристап до терапија на карличното дно, подобра постпартална едукација или едноставно знаење дека не сте сами“, вели Алексис Кристијана, мајка на три деца која доживеала инконтиненција по нејзиното трето раѓање.
„Мајчинството е веќе емотивно возење и ниту една мајка не треба да помине низ тоа во тишина или да се срами за нешто што е толку вообичаено.
Што се случува кога не се лекува постпарталната инконтиненција?
Симптомите на постпартална инконтиненција може многу да варираат, а според Кајл Греам, MD, специјалист по акушерство и гинекологија, вообичаено е реакциите на инконтиненција да се разликуваат. „Срамот, фрустрацијата и недостатокот на самодоверба се теми кои често ги решаваме во канцеларијата“, објаснува др. Греам.
Но, постпарталната инконтиненција може да влијае на животот на жената на многу подлабок начин.
Ментално здравје
Според истражувањата, 71% од жените со постпартална инконтиненција пријавиле анксиозност, стрес и чувство на несигурност, вели Фоснајт. „Постпарталната инконтиненција предизвикала 27% од мајките да се чувствуваат несигурно, заедно со стресот (23,6%), анксиозноста (21%) и депресијата (13%).
Изабела Молет, мајка на три деца, вели дека постпородилната инконтиненција била неочекуван предизвик кој влијаел на нејзиниот секојдневен живот и на нејзината самодоверба.
„Едноставните активности како смеење, кивање или трчање по децата станаа моменти на анксиозност“, додава таа.
Истражувањата покажуваат и дека жените со инконтиненција имаат поголеми шанси да развијат постпородилна депресија.
„Постпарталната инконтиненција е поврзана со перинатално расположение и анксиозни нарушувања и може да доведе до поголеми потешкотии во психосоцијалното прилагодување по породувањето“, потврдува Лејси Вудс Хочкамер, ОТД, ОТР/Л, ПЦЕС, терапевтка за здравје на карлицата.
Постпарталната инконтиненција може дури и да ја зајакне перцепцијата дека телото е „скршено“ по породувањето, додава Хочкамер, истакнувајќи: „Иако овие чувства се секако валидни, постпарталната инконтиненција е честа појава и не треба да биде извор на срам“.
Дневни активности
Двајца од тројца испитаници во студијата пријавиле дека пропуштиле социјални активности поради инконтиненцијата. Ова може да им пречи на секојдневните активности бидејќи луѓето со овој проблем постојано мораат да бараат тоалет, објаснува др. Греам.
„Тие исто така може да развијат отпор кон учеството во нивните вообичаени општествени активности“, додава тој.
Луѓето со постпартална инконтиненција, исто така, често стануваат помалку активни затоа што се плашат од неволни протекувања.
„Едно истражување покажа дека речиси половина од жените престанале да играат спортови во кои претходно уживале, како одбојка или рекреативни спортови, поради симптоми на карличните мускули“, вели Лорен Хил, PT, DPT, физиотерапевтка за карлични мускули.
Спиење и сексуален живот
Постпарталната инконтиненција може дури и да влијае на квалитетот на сонот ако луѓето се обидуваат почесто да одат во тоалет или ако погрешно го влошат проблемот со правење премногу вежби како Кегеловите вежби.
„Пречките во спиењето може дополнително да ја попречат способноста на жената да ги извршува основните активности од секојдневниот живот, вклучително и грижата за себе и за другите“, додава Хочкамер.
Може да влијае и на сексуалниот живот.
„Жените може да доживеат намалено задоволство за време на сексот или може целосно да го избегнуваат сексот, што влијае на нивната самодоверба, идентитет и односот со партнерот“, вели Хочкамер, пишува Parents.
Видови на постпартална инконтиненција
Постојат два типа на постпартална инконтиненција: стресна инконтиненција и ургентна инконтиненција.
Стресна инконтиненција (СУИ): Овој тип на инконтиненција вклучува истекување што се јавува поради зголемен притисок врз стомачните мускули, често предизвикано од смеење, кивање, кашлање или вежбање.
Ургентна инконтиненција (UUI): Овој тип на инконтиненција доаѓа со ненадеен нагон за мокрење и се јавува кога мускулите на мочниот меур се контрахираат прерано.
Лекување на постпартална инконтиненција
Постпарталната инконтиненција најдобро се лекува со терапија за карличните мускули, вели Хочкамер. Терапијата се фокусира на идентификување на физичките, емоционалните и социјалните фактори поврзани со дисфункција на карличните мускули.
Ако имате слабост на карличните мускули, вежбите како Кегеловите вежби можат да бидат корисни за зајакнување на овие мускули.
Ако вашите мускули се премногу затегнати, важно е да работите на релаксирање на карличните мускули, вклучувајќи јога и дишење. Во секој случај, важно е да се консултирате со терапевт за да ја дознаете точно состојбата на вашите мускули и да го изберете соодветниот третман.
Зошто да се третира инконтиненцијата?
Инконтиненцијата е сигнал на вашето тело дека карличните мускули не функционираат правилно. Третманот е важен бидејќи овие мускули играат клучна улога во стабилизирањето на вашето тело. Ако не ги лекувате, постои ризик од повреда на други делови од телото, како што е долниот дел на грбот.
И покрај предизвиците, постпарталната инконтиненција може да се лекува, а раната интервенција може да ја врати контролата над мочниот меур и самодовербата.
„Многу жени страдаат во тишина, но барањето помош од терапевт за карличните мускули или здравствен работник може драматично да го подобри квалитетот на животот“, заклучува Фоснајт.