Враќањето на работа и барањето квалитетна грижа за детето е стресно за многу родители.
И покрај многуте опции што се појавија со текот на времето, прашањето за згрижување на децата е едно од најспорните за родителите, особено кога треба да изберат помеѓу градинка, грижата на баба и дедо или дадилка.
Многу родители се чувствуваат збунети и бараат стручен совет за да ја донесат најдобрата одлука за своето дете, додека различните искуства од околината им отежнуваат да ја изберат најдобрата грижа за своето дете.
Градинка, „баба сервис“ или дадилка?
Според објективни мерки и стручни студии спроведени во последните неколку години, првите три години се сè уште многу чувствителен период за малите деца.
Во овој период најдобро е децата да останат дома, доколку воопшто е можно.
Се разбира, многу родители го немаат тој луксуз бидејќи мора да се вратат на работа, но некои од нив сепак успеваат во таквата организација.
Родителската грижа дома во текот на првите три години од животот на децата обезбедува помалку стрес и болести и помалку проблеми во однесувањето во однос на долгорочниот развој на детето.
Сепак, пред да се дефинира просторот како важен фактор, дефинитивно треба да се земе предвид дека домашната нега не е најдобрата опција ако се работи за нетрпеливи родители или за незаинтересирана дадилка која се грижи за детето.
Во овој случај, подобро е да изберете градинка, но имајте на ум дека во првите три години од животот, пожелни се помалку часови престој во градинка.
Некои студии сугерираат помалку од 30 часа неделно грижа за децата.
Затоа, доколку е можно, на родителите им се препорачува барем подоцна да ги пратат своите деца во градинка или порано да се враќаат дома, за децата да не поминуваат поголем дел од денот надвор од дома и без родителска грижа.
Градинка – да или не?
Почнувањето во градинка е голем чекор за секое дете, а во зависност од возраста кога почнува во градинка и карактеристиките на личноста на детето, прилагодувањето ќе биде потешко или полесно.
Практикување нови рутини, запознавање со нови авторитети и запознавање на нови деца се главните карактеристики на градинката, со кои секое дете се справува на свој начин.
Многу родители најмногу се загрижени за тоа колку време му е потребно на детето да се прилагоди во градинка и како да бидат сигурни дека детето е подготвено за во градинка.
За некои деца адаптацијата во градинка е едноставна и безболна, но многу деца доживуваат интензивни емоции при првото одвојување од родителите, приспособување кон новите луѓе и околината.
Затоа, не е невообичаено детето да не сака да оди во градинка, особено во првите неколку недели.
Кога станува збор за адаптацијата во градинка, психологијата ја издвојува можноста од појава на сепарациска анксиозност, односно тешко одвојување на децата од родителите, што резултира со силно стресни последици и за родителите и за децата.
Напуштањето на родителите претставува влегување во непознатото и напуштање на безбедна основа, што последователно може да создаде вознемиреност и страв во исти или слични ситуации.
Градинка или дадилка?
Во денешно време работата на дадилките би требало да подразбира дополнителна обука и едукација, па така, сертифицираната дадилка стана попопуларен избор од дневен престој во многу земји, особено кога станува збор за мали деца.
Најважно е тие да успеат да развијат однос на приврзаност и доверба со детето.
Во овој случај, изборот на дадилка е вториот најдобар вид грижа, по родителите.
Предноста на дадилките е флексибилноста, но и фокусирањето на детето.
Грижата се одвива во родителскиот дом, кој претставува позната територија за децата, а сертифицираните дадилки имаат доволно знаење за да обезбедат стимулативни активности прилагодени на возраста на децата, што исто така им дава голема предност.
Понатаму, децата кои не одат во градинка најчесто се лишени од социјални интеракции со другите деца.
Сепак, дадилките се поподготвени да одат со децата во паркови и игралишта каде што има повеќе деца на нивна возраст, поради што почесто се јавуваат интеракции важни за развојот на социо-емоционалните вештини кај децата.
„Баба сервис“ – да или не?
Луѓето на кои родителите им веруваат најмногу кога станува збор за грижата за нивните деца се нивните сопствени родители.
Гледајќи од перспектива дека и самите „испаднале добри“, често се одлучуваат за баби и дедовци, а истражувањата сугерираат дека овој вид на нега е квалитетен.
Сепак, и ова може да се промени во зависност од возраста на децата, колку психолошки и физички бабите и дедовците се подготвени за ваква одговорност и колку е можно да се прилагодат световите на овие две возрасни групи.
Има и долгорочни придобивки од тоа за децата да се грижат баба и дедо.
Истражувањата покажаа дека децата кои се блиски со нивните баби и дедовци се повеќе емотивно приспособени и имаат помали шанси подоцна да имаат проблеми со менталното здравје.
Се чини дека процесот е взаемен, бидејќи бабите и дедовците успеваат подолго да ја задржат менталната флексибилност благодарение на грижата за децата.
Сепак, примарно е важно да се има предвид дека бабите и дедовците треба да се усогласат со родителите на децата во однос на одредени пристапи кон воспитувањето.
Расправии најчесто се случуваат околу исхраната на децата, имајќи предвид дека бабите и дедовците не сакаат да спроведуваат строг авторитет како родителите, нагласувајќи дека тоа не е нивна одговорност и дека децата не сакаат такви работи.
За ваквата нега да остане квалитетна, неопходен е добар план и договор меѓу возрасните.
Не е толку важно кој и во кој простор се грижи за децата, туку дали детето добива доволно љубов, внимание и стабилност од личноста која се грижи за него.
Што е навистина важно при изборот?
Не е толку важно кој и во кој простор се грижи за децата, туку е важно дали детето добива доволно љубов, внимание и стабилност од личноста која се грижи за него. Иако грижата дома е многу важна во раното детство, сепак поважни се чувствителноста и топлината, како и квалитетот на средината во која престојува детето.
Важно е да се има на ум дека семејството е најважниот столб на стабилност што детето може да го добие доколку родителите се во добри односи, ако го сместат, охрабруваат и позитивно се ангажираат со детето.
Воспитувањето што ќе го изберат родителите треба да биде исклучиво нивна одлука, која тие ќе ја донесат во согласност со сопствените можности.
Експертите секогаш ги поттикнуваат родителите да донесуваат одлуки земајќи ги предвид сите фактори, од возраста и карактерот на детето до нивните сопствени желби и можности.
Доколку одлучат да користат други старатели, родителите мора да бидат информирани за стручноста на воспитувачите што ќе ги изберат, како и за односот на доверба што го развиваат со децата за време на приспособувањето.
Квалитетот на грижата што ја избираат прави разлика во социјалните, когнитивните, здравствените и емоционалните резултати.
Ако е воопшто можно, најдобро е да ги оставите малите деца дома во првите три години, а потоа градинката и предучилишната установа имаат многу предности за детето.