Има неколку постојани „дебати“ за родителството, од онаа за доење или млеко од шише до онаа за тоа дали на децата треба да им се плаќа за извршување одредени задачи, а некаде на таа листа редовно е и темата за бакнување на децата во уста.
Морам да признаам дека пораснав во семејство каде нежноста се изразуваше отворено, но бакнежот во уста некако секогаш беше резервиран за интимни односи од поинаков вид – оние меѓу луѓе кои не се роднински поврзани. Така, мама и тато се бакнуваат во уста, но мама или тато и детето – не.
Во некои култури е поинаку. Велам култури затоа што не сум забележала дека во нашиов регион родителите и децата разменуваат бакнежи уста на уста, но дозволувам дека грешам.
Во Африка често се случува бакнувањето на децата во уста и тоа е сосема нормално изразување на чувствата, како и нашиот бакнеж во лицето, главата или носот. Но, истото е и со некои западњаци. На онлајн форумите и веб-страниците посветени на воспитувањето на децата, можете да прочитате дека бакнувањето дете во уста не се гледа како проблем кај голем дел од Британците или Американците.
Тешко е да се зборува генерално за некое воспоставено однесување кое се заснова само на географија, но она што го забележав на онлајн форумите и преку книгите за родители е дека бакнувањето во уста е и не е проблем и зависи исклучиво од тоа со кого сте пораснале и кои се вредностите кои ви се всадени преку набљудување на другите.
Една Американка се прашува во својот блог: Што е толку чудно во тоа да ги бакнувам децата во уста, а јас ги кревам рамениците од оваа страна на екранот и немам вистински одговор освен: Чудно ми е.
Акцентот е на мене. Затоа што можеби не е чудно за вас.
И сè е во ред сè додека на детето не му е чудно, односно додека двете страни вклучени во размената на нежности се чувствуваат сосема удобно.
Дејвид Бекам во неколку наврати објавувал фотографија на која ја бакнува ќерка си во уста. И кога беше мало девојче и кога веќе имаше 10 години. Многумина на Интернет беа изненадени од ова. Мојата реакција беше: Во ред, но јас не би го направил тоа така. Но, праведното општество на Интернет веднаш се подели па некои тоа го дијагностицираа како болно. Истото се случи и кога Викторија објави фотографија на која го бакнува детето во уста.
Поентата е дека не треба да им го наметнуваме на другите тоа што ние мислиме дека е правилно да се прави со туѓо дете во врска со теми кои се во доменот на легалното. Значи, можете и треба да реагирате на насилство, но на бакнеж?
Донекаде сум сигурна дека детето во одреден момент емотивно ќе се одвои од родителите и повеќе нема да сака да се бакнува во уста, но што ако тоа не се случи? Можеби туѓиот концепт за интимност е различен од нашиот.
Интимноста ја учиме од родителите и околината. Ако нè научат дека бакнежот во уста е нешто сексуално, така ќе го доживееме. Бакнежот во уста не е по дифолт секси.
Бакнежот во уста како нешто сексуално е наш концепт кој произлегува од социјалните и личните норми.
Како што доењето не е сексуално, така и бакнежот во уста не е по дифолт сексуален додека ние не го обоиме како таков.
Текстот е од ТУКА.