Да се живее со аутизам не е лесно. Ова ќе го каже секој што се сретнал со лице кое е во спектарот на аутизам, особено оние кои живееле со некоја форма на аутизам цел живот.
Оние кои не го преживуваат тоа или не се во близина на некој што го преживува, не можат лесно да го разберат.
И сосема е разбирливо што не можеме лесно да го разбереме, бидејќи тоа е сосема поинаков поглед на светот и секој негов сегмент.
Едни велат дека има сѐ повеќе аутистични деца, други велат дека не се работи за тоа, туку за тоа што порано не се дијагностицирал ефективно, но што и да е, мора да се обидеме да ги разбереме децата и луѓето со аутизам, за да им судиме помалку.
А аутизмот е специфичен на многу начини и не е лесно да се разбере.
Затоа мора да го погледнете ова видео.
Станува збор за видео кое ви прикажува само минута и половина од животот на личноста низ очите на лице со аутизам, но е толку интензивно што можеби не секој ќе може да го погледне до крај. А тоа е она што луѓето со аутизам го доживуваат постојано – и уште поинтензивно, од минута во минута. Мириси, глетки, звуци…
За многу луѓе со аутизам, прекумерната стимулација е реалност. Да се биде премногу или премалку чувствителен при обработка на сензорни информации (како што се глетки и мириси) е доста вообичаено за луѓето од спектарот на аутизам.
Значи, секојдневието што многу луѓе можеби нема ни да го забележат додека се во трговски центар за аутистичното лице ќе биде многу интензивно искуство.
Токму поради оваа причина, Националното здружение за аутизам од Велика Британија одлучило да го сними овој филм со надеж дека ќе им овозможи на гледачите да ѕирнат во многу специфична тареалност на луѓето со аутизам.
Ова видео го покажува влегување во трговски центар како што се гледа низ очите на момче со аутизам – работи што луѓето без аутизам ниту ги гледаат ниту ги доживуваат.
Откако ќе го обземат чувства и дразби од околината, момчето се обидува да се смири со броење, но тоа не му помага, па следната сцена е момчето кое се обидува да се оттргне од раката на мајка си, покривајќи ги ушите и всушност правејќи го она што многу минувачи би го нарекле – сцена. Дури и на видеото, една случајна минувачка е видно нервозна поради сцената, па поминувајќи ги превртува очите. Во тој момент момчето на видеото вели: „Не сум лош, јас сум аутистичен“.
Важно е сите да разбереме како може да се чувствува лицето со аутизам за да имаме поголема емпатија кон овие луѓе и нивните најблиски во такви ситуации.
Да не превртуваме очи и да мислиме дека станува збор за невоспитано дете. Ова е дете кое се соочува со состојба која повеќето од нас не можат да ја замислат.
Истото ова друштво, Националното здружение за аутизам, издаде извештај во кој се открива дека 87% од семејствата велат дека луѓето зјапаат во нивното дете кое има аутизам, а 84% од луѓето од спектарот велат дека другите ги доживуваат како „чудни“.
За жал, ова придонесува за причината зошто речиси 8 од 10 лица со аутизам се чувствуваат социјално изолирани.
Да бидеме разбрани и да не осудуваме.