Постојат неколку важни знаци на кои треба да внимавате кога станува збор за односот меѓу децата и родителите, а тие може да укажуваат на тоа дека родителот се однесува со децата на начин што може да им остави долгорочни последици, пишува Инсајдер.
Искривување на реалноста
Станува збор за негирање на настаните што се случиле, што ги наведува децата да почнат да се сомневаат во себе и да ја преиспитуваат сопствената перцепција за реалноста. „Тоа е вообичаена тактика во емоционално насилните односи“, вели Пајал Пател, брачен и семеен терапевт во приватна пракса.
Овој пристап му овозможува на родителот да ја задржи контролата врз децата бидејќи неговиот збор добива поголема тежина и има поголема моќ од верувањата или искуствата на детето.
Употреба на навредливи изрази
Навредите и прозивките се насочени кон компетентноста и чувството за вредност на децата. Децата на крајот може да завршат во емотивно насилни врски еден ден затоа што веруваат во тоа што им се кажува, тврди Пател.
Викање
„Викањето всушност може да биде еден од првите знаци на емоционална злоупотреба“, вели Пател, и се појавува во сите видови врски, вклучително и односите родител-дете. „Личност чиј глас е во суштина погласен, како што е гласот на родителите кон детето, има поголема моќ и може да им наметне страв на децата“, вели Пател.
Изливи на непредвидлив гнев
„Непредвидливиот гнев може да биде шокантен и може да се смета за форма на заплашување“, вели Пател. „Непредвидливиот гнев е знак на емоционална злоупотреба бидејќи децата не можат да го предвидат однесувањето на родителите и можат да бидат несигурни поголемиот дел од времето во присуство на родителот“, вели Пател.