Брзо сфаќаме дека родителството не е лесно, особено затоа што сите сакаме да им го направиме животот на нашите деца подобар од оној што сме го имале ние.
Но, децата кои научиле дека сите нивни барања се исполнети и секогаш го добиваат она што го сакаат, понекогаш имаат проблеми кога ќе пораснат. Запаѓаат во неволја на работа и во секојдневниот живот бидејќи постојано имаат потреба од помош, само што сега не плачат.
Дали некогаш сте се запрашале дали вие или некој од вашите пријатели сте биле разгалени како деца?
Еве кои знаци откриваат луѓе кои биле разгалени како деца.
Очекуваат посебен третман
Егоцентричните луѓе не ја разбираат благодарноста. Тие не сметаат дека другите имаат грижи што треба да ги решат, а кои се подеднакво важни. Тие секогаш бираат која игра да ја играат, а ако не оди како што планирале, се нервираат. На крајот на краиштата, луѓето кои очекуваат посебен третман често сакаат работите да се прават на нивниот начин, и тоа цело време.
Не го ценат тоа што го имаат.
Доколку навистина не ги забележувате ситниците и едноставните искуства и не уживате во нив како повеќето луѓе, тоа може да биде знак дека сте биле разгалени кога сте биле мали.
Ако вашето семејство отсекогаш се грижело за фенси работи, можеби сте заборавиле да бидете благодарни за едноставните работи. Затоа можеби никој не ве научил колку е важно да се заблагодарите за она што го имате.
Ако и вие сте родител, обидете се да му помогнете на вашето дете да ја разбере радоста на давањето со тоа што ќе правите добри работи за другите. Едноставна вежба е да ги споделите играчките со децата на кои им се повеќе потребни. За среќа, никогаш не е доцна да се научите на благодарност и да ја пренесете на другите. Откако ќе почнете да ги цените малите добри работи, целиот живот ќе ви биде многу подобар.
Не сакаат да губат.
Луѓето кои биле разгалени како деца често не можат да се справат со фактот дека работите не одат како што треба. Не се навикнати да се соочуваат со разочарување.
Кога сте разгалени како дете, навикнати сте да добивате што сакате, без разлика дали тоа е последното парче пица или да победувате во друштвени игри. Затоа, како возрасен, поразот ви е туѓ концепт. Отсекогаш сте го добивале она што го сакате, така што загубата станува еден вид шок за вашиот систем, а грациозното прифаќање на загубата не е ваша силна страна. Исто така, вашите родители веројатно премногу ве заштитувале од разочарувања. Но, погодете што? Во животот се случуваат разочарувања и мора да научите да живеете со нив.
Не сакаат да ги следат правилата
Поставувањето граници не е лесна задача. Треба да размислите за покреативни начини да го натерате вашето дете да се однесува добро и да следи едноставни правила.
Поставувањето на некои граници и учењето да следат одредени правила е начин да се подготват децата за она што доаѓа подоцна во животот. Ако сме навикнати често да ги прилагодуваме или да ги прекршуваме правилата дома, што ќе не спречи подоцна во животот?
Тешко работат во тим.
Ако сте навикнати работите да бидат онакви какви што сте ги замислиле и да не морате да размислувате премногу за тоа што сакаат другите, тогаш веројатно не сте добар член на тимот. Тешко е за вас и за луѓето околу вас. Вие, затоа што не можете да споделувате задачи или одбивате да ги правите заедно. А другите, затоа што се чувствуваат напуштено. Не е многу забавно постојано да се чувствувате како сами да се соочувате со животни или работни предизвици.
Накратко, ако некој секогаш избегнува да помага во задолженија или задачи и измислува изговори за да ги прескокне, тоа е јасен знак дека тој навистина не е тимски играч.
Немаат многу трпение.
Луѓето кои лесно се иритираат или фрустрираат веројатно биле разгалени како деца. Ако сте многу нетрпеливи, тоа значи дека многу тешко чекате во редици во продавницата. Веројатно често ги прекинувате луѓето во разговорот. Обично внесувате повеќе турбулентна енергија во собата. Многу брзо се вознемирувате бидејќи сте навикнати да ги добивате работите веднаш.
Луѓето кои научиле да чекаат и ги добиле работите малку подоцна, понекогаш посмирено го поднесуваат чекањето. Но, добрата работа е што трпението може да се практикува и негува.
Не поднесуваат критики.
Да бидеме искрени, никој не сака да му кажуваат што би можел да направи подобро. Ако ви е тешко да прифатите корисни совети за вашата работа и чувствувате дека тоа е напад врз вас лично, тоа може да биде поврзано со вашето воспитување. Не признавате кога правите грешки и не преземате одговорност за неуспешни интервјуа или одбивања.
Едноставно не можете да размислувате за фактот дека критиката не е напад на вашата личност и вашата вредност, туку начин да ги подобрите вашите вештини и перформанси. Значи, ако сте биле презаштитени или разгалени како дете, можеби ќе ви биде малку потешко да се справите со критиките.
Однесувањето може да варира и не секоја личност која била разгалена како дете ќе ги покаже сите овие знаци. Повеќе станува збор за препознавање на обрасци кои може да се појават кај некои луѓе или кај вас. Иако намерата е добра, понекогаш родителите малку претеруваат и им ја олеснуваат работата на децата. А тоа може сериозно да влијае на тоа како тие се справуваат со животот како возрасни. Како возрасни, учиме дека животот не е лесна прошетка и дека постапките имаат последици. Но, знаете што? Повеќето од нас го сфаќаат ова во од, дури и ако сме имале прилично опуштено детство! А, ако не, секој може да се промени и да се обиде да биде подобар.