Прво се појавија хеликоптер-родителите, но бевме загрижени дека постојаното лебдење ги прави нашите деца несигурни. Потоа дојдоа родителите-булдожери кои сакаа да ги отстранат сите пречки од патот на нивните деца. Излезе дека и тоа не било толку добро.
Тогаш дојдоа родителите-тигри кои ги поттикнуваа своите деца да бидат успешни, додека медуза-родителите беа попустливи и флексибилни.
Потоа дојде добата на нежни родители, но сега голем дел од нас сфаќаат дека веројатно сме биле премногу нежни.
И сега, во која група спаѓаат современите родители? Многумина сметаат дека денешните родители се светилник-родители.
Додека родителските трендови доаѓаат и си одат, терминот светилник-родител е во речникот веќе неколку години, иако неодамна почна да станува попопуларен.
Светилник-родителите обезбедуваат стабилен извор на насоки за своите деца, исто како светилниците, истовремено давајќи им слобода да растат и да учат. Тие се цврсти, сигурни, но не контролираат.
Светилник-родителството е избалансиран пристап и развива емоционално здрави деца кои продолжуваат да имаат длабоки, трајни односи со нивните родители во текот на целиот свој живот.
Џули Романовски, тренер за родителство и консултант, вели дека од сите различни родителски стилови, овој стил на родителство најмногу резонира со неа – и лично и професионално.
Целата цел на светилник-родителот е да води“, изјавила Романовски за CBC News, притоа нагласувајќи дека на децата најмногу им е потребно водство кога проживуваат големи чувства.
„Тоа е цврсто, стабилно, силно е, а сепак е мирно и сигурно во тоа каква е неговата улога и што треба да прави“.
Таа вели дека се сомнева дека ненадејната привлечност на овој пристап можеби се должи на тоа што родителите бараат средина помеѓу авторитативното и нежното родителство, кое се соочува со малку бурни реакции поради притисокот што го врши врз родителите.
Се чини дека родителството – светилник, произлегува од комбинацијата на несакањето да станеме плен на она што е наречено „безбедностизам“ (safetyism во литературата за родители) – во суштина, премногу надмоќност – и идејата дека родителите сè уште треба да им бидат достапни на своите деца, вели Ванеса Лапоинте, регистриран психолог и консултант за родителство и автор на Discipline without Damage.
„Секако, тие концепти се усогласуваат со развојната литература за тоа што им е потребно на децата“, вели Лапоинте.
Лапоинте, исто така, нагласила дека трендовите како овие придонесуваат за преоптоварување на родителите, особено кога тие се обидуваат да најдат што е тоа што е поткрепено од истражувања, а што треба само да се игнорира.
„Реалноста е дека им пристигнуваат премногу информации на родителите. Прогуглајте го терминот „родителство“ и ќе добиете, буквално, милијарда различни резултати“, вели таа.
Во услови на постојан прилив на информации на интернет, толку многу од нив спротивни едни на други, експертите велат дека родителите денес честопати доживуваат преоптоварување.
Студијата објавена минатата година во International Journal of Behavioral Development сугерираше дека родителите кои се чувствуваат несигурни, има поголема веројатност да бараат информации за родителството на интернет – и дека нивните чувства дека се преоптоварени од сите тие информации само ги натерале да бараат повеќе.
„Термините или трендовите како светилник-родителството навистина не се корисни и можат да придонесат за стресот во родителството“, вели д-р Ешли Милер, клинички вонреден професор по психијатрија на Универзитетот во Британска Колумбија, кој исто така е психијатар за деца и адолесценти.
„Родителството не треба да биде мода или да се става во кутии според мене“, рекла таа.
Многумина од оние кои го промовираат родителството -светилник велат дека тоа не е трендовски термин како хеликоптер-родителството, туку балансиран пристап за воспитување деца.
„Постојат сите овие културни термини што луѓето ги користат“, вели Гинсбург, педијатар и автор, во видеото на YouTube објавено на неговата веб-страница.
„Ништо од тоа не прави разлика. Знаеме што прави разлика. Тоа е урамнотеженото родителство. Родителството е топло и полно со љубов, набљудувачко, но разбира дека подготовката е заштита“.
Уште во 2014 година, Американската академија за педијатрија ги одобри пристапите на Гинсбург за да им помогне на децата „да ја развијат способноста да преговараат со сопствените предизвици и да бидат поотпорни, поспособни и посреќни“.