Трендот на ретуширање на училишни фотографии зема замав: Дали ги паметите вашите портрети на матурското табло?

Ретуширање фотографии, разни филтри кои ни го овозможуваат тоа многу лесно, целосно изменети фотографии од луѓе кои можеби нема ни да ги препознаеме ако најчесто ги гледаме само на социјалните мрежи и ретушираните фотографии… Има ли крај на ова?

Некако веќе се помиривме со фактот дека многу од лицата кои често ги гледаме на социјалните мрежи всушност не изгледаат како што се претставени на тие фотографии – и видеа. Брзите филтри кои овозможуваат целосна промена на лицето и телото го доведоа тоа до совршенство (ако може да се нарече совршенство во кој било поглед). Со само неколку кликања ќе имате бели и правилни заби, беспрекорен тен, големи очи, мал нос… Што и да посакате.

Во одреден момент, се крена голема врева за фактот дека овие филтри се користат и често се гледаат како пример за нашите деца, особено децата во чувствителните, пред тинејџерските и тинејџерските години. Сите се согласивме дека тоа едноставно не може да влијае добро на нив на кој било начин. Може да биде шегување со уши од зајаче, може да биде „испробување“ на необични очила, но „пеглањето“ на својот изглед до непрепознатливост едноставно не е добра опција за децата. Сите се согласивме.

Или не сите? Имено, се појави нов, необичен тренд кој едноставно згрози многу родители во САД, а се чини дека не се работи за посебни и изолирани случаи. Дотерување, благо кажано, или „пеглање“, ако сакаме да сме искрени, на детските училишни фотографии. Деца од која било возраст. „Њујорк пост“ ја пренесе приказната за родителите кои имале вакво искуство и решиле да реагираат.

Мајката Џенифер Грин била изненадена кога ја отворила понудата со цената за школската фотографија на нејзината 12-годишна ќерка. Понудата вклучувала дополнителни 12 долари за ретуширање на портретот – белење на забите, корекција на тенот и отстранување на мозолчињата и флеките. Таа ја одбила оваа понуда, но тоа предизвикало цела лавина реакции.

Друга мајка, пак, го одобрила малото ретуширање на фотографијата на нејзиниот син. Но, и таа мајка (Кристин Лоернс) била непријатно изненадена кога видела дека исчезнале сите пеги од лицето на нејзиниот син на фотографијата. Откако се пожалила, ѝ испратиле фотографија со пеги. Но, можеби најбесмислениот случај е оној на мајката Витнис Роуз, чиј син носи слушен апарат – но само во реалноста. Не и на фотографиите. Од неговиот училишен портрет, при уредувањето на фотографиите, тие едноставно го тргнале тоа апаратче.

Каде е границата? Се чини дека секој ден ја поместуваме сѐ понатаму и понатаму. Иако кај нас не сме слушнале за оваа практика, факт е дека и нашите фотографии на времето (во 80-тите) беа ретуширани, па нашите младешки лица беа како „напудрени“, иако тогаш на оваа возраст не користевме пудри, но тоа беше резултат на нестручно ретуширани лица. Не вака како сега, до перфекција и во детали. И тоа беше само на фотографиите за матурското табло. Сега сѐ се провлекува низ филтри. Можеби причината е едноставно острењето и „пеглањето“ поради неквалитетната фотографија, но најчесто причината е друга.

Главниот проблем е фактот што на овој начин им испраќаме порака на децата дека не се доволно убави и дека треба да се „средат“ и да се дотераат. Ова е нешто од што најмногу се плашиме како родители. Но, останува и другиот, иако многу побезопасен и малку забавен проблем. Дали навистина сакаме еден ден да ги лишиме нашите деца од тоа да се смеат на своите училишни фотографии? Нам ни е тоа забавно, па зошто да не ги оставиме и тие да уживаат!

Но, шегата на страна. Ова навистина не е нешто што можеме да го оправдаме на кој било начин!