Д-р Дејвид Дајмонд, когнитивен невролог кој ја проучувал улогата на меморијата во таквите трагедии, открива дека огромната количина на стрес со кој се соочуваат повеќето родители на дневна основа ги прави овие типови на губење на меморијата поверојатно.
„Заборавањето на детето не е проблем на немарност, тоа е проблем со меморијата“, вели д-р Дајмонд, професор по психологија на Универзитетот во Јужна Флорида во Тампа.
Од 1998 година, околу 950 деца умреле во жешки автомобили во САД, повеќе од половина од нив несвесно ги оставиле нивните старатели, според NoHeatStroke.org.
„Најчесто ќе слушнете дека само лоши или невнимателни родители можат да остават дете во автомобилот. Но, вистината е дека тоа може да му се случи на секого, тоа е прашање на околности”, изјавил Дајмонд за Consumer Reports.
Истражувањето на Дајмонд покажува дека бидејќи повеќето семејства ги менуваат секојдневните рутини во текот на летото, што ги нарушува нивните нормални шеми на однесување, трагичните инциденти како заборавање на дете во врел автомобил стануваат сѐ почести.
„Најлошото нешто што секој родител или старател може да го направи е да мисли дека вакво нешто никогаш не би можело да им се случи ним или на некој од нивното семејство“, вели Џенет Фенел, основач и претседател на KidsAndCars.org.
Како функционира мозокот кога станува збор за меморијата?
Постојат два вида работна меморија: проспективна и семантичка. Проспективната меморија ни помага да запомниме да направиме нешто во иднина, додека семантичката меморија ни овозможува да возиме на автопилот, односно да стигнеме некаде без да запомниме јасни детали за тоа како сме стигнале таму.
Додека потенцијалната меморија ни помага да ги промениме нашите секојдневни рутини и модели на однесување, кога сме под стрес или расеани, овој дел од нашата работна меморија може да откаже.
„Мораме да го прифатиме фактот дека нашиот мозок извршува повеќе задачи и поради тоа може да се изгуби свеста за детето. Мораме да прифатиме дека човечката меморија има недостатоци. Родителите можат да бидат полни со љубов и внимание, а во исто време да ја изгубат свеста за нивните деца додека се во автомобил“, предупредува Дајмонд.
Неговото истражување покажа дека судирите помеѓу семантичката и проспективната меморија се нормални и им се случуваат на сите, не само на родителите и старателите, речиси секојдневно.