Употребата на козметика кај бебиња и деца може да ги наруши хормоните и да предизвика алергии

Дали би нанеле парфем на шестмесечно бебе? Дали би им ги лакирале малите нокти со лак што содржи формалдехид? Дали би им нанеле бронзер на образите?

Истражувањето на „Тајмс“ открива дека бебињата и малите деца рутински се изложени на козметички производи за возрасни, вклучувајќи миризливи спрејови, лак за нокти, па дури и тетоважи со црна кана.

Иако ова може да звучи безопасно – или дури и Инстаграм френдли – науката раскажува позагрижувачка приказна. Кожата на бебињата е биолошки различна од кожата на возрасните: таа е потенка, поапсорбирачка и сè уште се развива.

Изложеноста на одредени производи може да доведе до непосредни проблеми како иритација или алергиски реакции, а во некои случаи може да носи и долгорочни здравствени ризици како што се хормонски нарушувања.

Ова не е нова загриженост. Студија од 2019 година откри дека на секои два часа во САД, дете било однесено во болница поради случајна изложеност на козметички производи.

Кожата на новороденчето има ист број слоеви како кожата на возрасните, но тие слоеви се до 30% потенки. Таа потенка бариера им олеснува на супстанциите, вклучително и хемикалиите, да навлезат низ подлабоките ткива и крвотокот.

Младата кожа, исто така, има поголема содржина на вода и произведува помалку себум (природно масло кое ја штити и хидрира кожата). Ова ја прави посклона кон губење на вода, сувост и иритација, особено кога е изложена на мириси или креми кои не се формулирани за доенчиња.

Микробиомот на кожата – неговиот заштитен слој од корисни микроби – исто така бара време да се развие. До тригодишна возраст, кожата на детето завршува со воспоставување на својот прв микробиом. Пред тоа, производите што се нанесуваат на кожата можат да ја нарушат оваа деликатна рамнотежа.

Во пубертетот, структурата на кожата и микробиомот повторно се менуваат, менувајќи го начинот на кој таа реагира на производите.

Истрагата открила дека бронзерите и лакот за нокти се користеле кај мали деца. Овие производи често содржат штетни или дури и канцерогени хемикалии, како што се формалдехид, толуен и дибутил фталат.

Толуенот е познат невротоксин, а дибутил фталатот е ендокрин дисруптор – хемикалија што може да се меша во хормонската функција, потенцијално влијаејќи на растот, развојот и плодноста. И двете супстанции полесно можат да поминат низ потенката, попропустлива кожа на доенчињата.

Дури и малата изложеност на формалдехид, како што е од мебел или загадување на воздухот, е поврзана со повисоки стапки на инфекции на долните дишни патишта кај децата (тоа се инфекции што ги зафаќаат белите дробови, дишните патишта и душникот).

Иритирачки состојки

Во САД, еден од тројца возрасни доживува кожни или респираторни симптоми по изложеност на миризливи производи. Ако возрасните реагираат, не е изненадување што новороденчињата и децата, со нивниот имунолошки систем во развој, се изложени на уште поголем ризик.

Парфемите често содржат алкохол и испарливи соединенија што ја сушат кожата, што доведува до црвенило, чешање и непријатност.

Одредени состојки за нега на кожата се исто така проучени за нивниот потенцијал да влијаат на хормоните, да предизвикаат алергии или да претставуваат долгорочни здравствени проблеми:

Алкилфенолите што се користат во детергентите и козметиката може да ја нарушат хормонската активност
Антимикробните средства како што е триклосанот може да се мешаат со тироидните хормони и да придонесат за отпорност на антибиотици
Бисфенолите (BPA) кои се широко користени во пакувањата се поврзани со хормонално нарушување.
Циклосилоксаните (D4 и D5) може да се акумулираат во телото и да влијаат на хормоналната рамнотежа
Етаноламините можат да реагираат со други состојки за да формираат нитрозамини, од кои некои се потенцијални канцерогени
Парабените се конзерванси што го имитираат естрогенот, иако некои студии сугерираат минимален ризик при ниски дози
Фталатите што се користат во мирисите и пластиката се поврзани со репродуктивна токсичност, особено при изложеност во раниот живот
Бензофенонот се наоѓа во многу креми за сончање, а некои форми може да дејствуваат како алергени и хормонски нарушувања.

Додека многу од овие состојки се дозволени во регулирани концентрации, некои истражувачи предупредуваат на „коктел ефект“: кумулативното влијание на дневната изложеност на повеќе хемикалии, особено кај млади тела во развој.

Привремени тетоважи

Привремените тетоважи, особено црната кана, се популарни за време на празниците, но не се секогаш безбедни. Црната кана е честа причина за контактен дерматитис кај децата и може да содржи пара-фенилендиамин (PPD), хемикалија одобрена за употреба во бои за коса, но не и за директна примена на кожата.

Изложеноста на PPD може да предизвика сериозни алергиски реакции и, во ретки случаи, рак. Децата може да развијат хипопигментација – бледи дамки каде што бојата се губи – или, кај возрасните, хиперпигментација што може да трае со месеци или да стане трајна.

Загрижувачки е што децата изложени на PPD може да доживеат потешки реакции подоцна во животот ако користат бои за коса што го содржат истото соединение. Ова понекогаш може да доведе до хоспитализација или дури и фатална анафилакса.

Поради овие ризици, европското законодавство забранува PPD да се нанесува директно на кожата, веѓите или трепките.

„Природно“ не значи безопасно

Производите што се продаваат како „природни“ или „чисти“ исто така можат да предизвикаат алергиски реакции. Прополисот (пчелин лепак), на пример, се наоѓа во многу природни производи за нега на кожата, но предизвикува контактен дерматитис кај до 16% од децата.

Студијата покажала просечно 4,5 контактни алергени по производ во „природните“ асортимани за нега на кожата. Од 1.651 „природни“ производи за лична нега на американскиот пазар, само 96 (5,8%) не биле без контактни алергени.

Дури и тврдења како „дерматолошки тестирано“ не гарантираат безбедност; тие едноставно значат дека производот е тестиран на кожа, а не дека е без алергени.

Бебињата и малите деца не се само минијатурни возрасни. Нивната кожа сè уште се развива и е поранлива на иритација, хемиска апсорпција и системски ефекти: супстанциите што продираат во кожата можат да влезат во крвотокот и потенцијално да влијаат на органите или биолошките системи низ целото тело.

Затоа, примената на производи наменети за возрасни, па дури и добронамерните „природни“ алтернативи, може да носи реални ризици.

Несаканите реакции може да се појават како осип, лупење или чешање, а во тешки случаи, плускавци или корупка. Респираторните симптоми како кашлање или свирење во градите секогаш треба да ги испита лекар.

Кога се сомневате, бидете едноставни. Ограничете го она што се нанесува на кожата на вашето дете, особено во раните години.

Текстот е од ТУКА.

Оригиналниот текст можете да го прочитате ТУКА.