Стравовите се природен дел од растењето и се појавуваат во различни фази од детството – од страв од одвојување, преку темница и замислени чудовишта, до грижа за успехот во училиште – а родителите можат да играат клучна улога во нивното надминување.
Стравовите се составен дел од растењето и се дел од нормалниот развој на детето. Како што расте детето, природата на неговите стравови се менува. Разбирањето на овие стравови може да им помогне на родителите да обезбедат соодветна поддршка и да му помогнат на детето да ги надмине.
Развојни стравови кај децата
До 6 месеци – Бебињата најчесто реагираат на гласни звуци, нагли движења и губење на потпората (рефлекс на паѓање).
Од 6 месеци до 1 година – Стравот од непознати луѓе (сепарациска анксиозност) станува изразен, бидејќи бебето развива приврзаност кон родителите и се плаши од одвојување.
1-2 години – Децата во овој период често се плашат од гласни звуци (правосмукалка, гром), големи предмети и непознати места.
3-4 години – Се појавуваат стравови од темнина, чудовишта, духови и други имагинарни суштества, бидејќи имагинацијата станува поизразена, а детето сè уште не може целосно да ја одвои реалноста од фикцијата.
5-7 години – Стравовите стануваат поконкретни, често вклучуваат страв од повреди, лекари, природни катастрофи или губење на родителите.
Училишна возраст (7+ години) – Стравовите се врзуваат со социјални ситуации (одбивање од врсниците, неуспех во училиште, оценки, настапи пред други).
Зошто стравовите се важни?
Стравот има еволутивна функција – им помага на децата да ги препознаат и избегнат опасностите. Исто така, стравовите поттикнуваат развој на емоционална отпорност и прилагодување кон новите ситуации.
Како можат родителите да помогнат?
Прифатете ги стравовите на вашето дете – Наместо да ги негирате („Немаш причина да се плашиш“), покажете разбирање („Можам да видам дека ова те плаши. Ајде да разговараме за тоа“).
Бидете пример во справувањето со стравовите – Ако вашето дете ве гледа како мирно се справувате со некоја ситуација, поверојатно е дека ќе научи да ги регулира своите стравови.
Не се потсмевајте со вашето дете – Неговиот страв му е реален, дури и ако вам ви изгледа нерационален.
Обезбедете сигурност и постепено соочување – Ако вашето дете се плаши од темнината, можете да користите ноќна светлина и полека да го навикнете на помалку осветлување.
Олеснете го соочувањето преку игра – Цртање, глумење, играње со кадифени играчки може да му помогнат на детето полесно да ги изрази и разбере своите стравови.
Охрабрете го вашето дете да зборува за својот страв – Зборувањето може да му помогне на вашето дете да го рационализира својот страв и да научи да се справува со него.
Пофалете ја храброста – Кога вашето дете покажува и најмал напредок во совладувањето на стравот, пофалете го за да ја изградите неговата самодоверба.
Стравовите се минливи и дел од здравиот развој, но доколку се интензивни и го попречуваат секојдневниот живот на детето, корисно е да побарате стручен совет. Со трпение, љубов и поддршка, родителите можат да му помогнат на детето да развие храброст и самодоверба додека расте.