Во земја каде што филозофијата на секојдневниот живот е поврзана со внимателно дизајниран простор, градинката „Јутака“ во Јапонија е пример за тоа како архитектурата и педагошкиот пристап можат да се вклопат во хармоничен систем за развој на детето. Основана врз принципите на образование преку игра, оваа јапонска градинка не само што ги поттикнува љубопитноста и независното размислување кај децата, туку гради свет во кој природата, движењето и социјалните односи органски се испреплетуваат.
Враќање кон корените: Градината како простор на детството
Архитектите пронајдоа инспирација за дизајнирање на просторот во самиот збор „киндергартен“ – што буквално значи „детска градина“. Од тој концепт создаден е мозаик од градини, каде што секоја единица поттикнува различен вид учење преку игра.
Три основни единици го формираат јадрото на просторот:
Градина за движење – каде што децата трчаат, скокаат и ги користат своите тела за да го истражуваат светот.
Градина на тишината – замислена како агол за смиреност, набљудување и размислување.
Покриена градина – која ви овозможува да останете на свеж воздух без оглед на временските услови.
Овие простори не се физички одвоени, туку беспрекорно се влеваат еден во друг, дозволувајќи им на децата од различни возрасти и способности да си играат заедно, да се повлекуваат кога е потребно или спонтано да комуницираат.
Ѕидови како планини: Перспектива како дел од учењето
Внатрешноста на градинката е збогатена со слоевити, „планински“ ѕидови со отвори во горната половина. Овие отвори не се случајни – тие се внимателно распоредени за да ги ограничат или отворат погледите на децата, охрабрувајќи движење и истражување. Во исто време, на возрасните им се обезбедува целосен поглед на просторот, што обезбедува безбедност без да се наруши слободата на децата.
Ода за природата: Таван што го одразува светот
Таванот со сјајна завршница има посебна улога. Надворешниот двор е планиран како шума од биодиверзитет што го менува својот изглед со годишните времиња и условите на светлина во текот на денот. Таванот ги одразува овие промени и ги воведува во внатрешниот простор, давајќи им на децата можност да го набљудуваат светот преку светлосни рефлексии. На овој начин децата учат да препознаваат промени во природата и да развиваат чувство за простор и меѓучовечки односи – набљудувајќи ги движењата на другите преку нивните рефлексии.
Играта како основа на учењето
Во градинката „Јутака“ играта не е само забава – таа е основна алатка преку која детето се поврзува со светот, стекнува нови искуства и учи како да биде дел од заедницата. Комбинацијата од спонтано истражување и внимателно водена игра создава средина што ги развива сетилата, самодовербата и креативноста.
Оваа градинка, која е создадена како дел од проект за реставрација на институција со повеќе од 50 години традиција, не е само архитектонско решение. Таа е манифест на јапонската педагошка филозофија: дека детето не е мал возрасен човек, туку суштество кое учи преку игра како да размислува, чувствува и расте.