Можеби мислите дека вашето дете не обрнува внимание на сè што се случува околу него, но експертите истакнуваат дека децата честопати гледаат, слушаат и разбираат повеќе отколку што би можеле да очекуваме.
И не се работи само за зборовите што директно им ги упатуваме, туку и за начинот на кој зборуваме за себе, за другите и за нив, како и за нашите секојдневни постапки.
Психолозите и нутриционистите откриваат кои пораки децата несвесно ги апсорбираат и како можеме да ги претвориме во можности за позитивно влијание.
Како зборувате за вашиот партнер и за другите лица кои се грижат за нив
Дали мислите дека вашето дете не забележува кога превртувате со очите покажувајќи кон вашиот партнер или кога давате саркастичен коментар за неговата баба? Грешите. „Децата навистина ја забележуваат динамиката меѓу возрасните, дури и кога се во друга соба“, објаснува психологот Џазмин Мекој за HuffPost.
Позитивниот говор за другиот родител или старатели, дури и во нивно отсуство, поттикнува чувство на сигурност и емоционална стабилност кај детето.
Како зборувате за своето тело?
Децата многу брзо ги апсорбираат пораките за телото, не само преку зборови, туку и преку однесување. „Ако постојано бришете свои слики или избегнувате огледала, децата заклучуваат дека постои „нешто погрешно со телото“, вели нутриционистката Алиса Милер.
Возрасните несвесно го обликуваат односот на детето со сопственото тело, па затоа е важно да се испраќаат пораки на прифаќање и грижа.
Што е навистина важно за вас?
Можеби ќе кажете дека спортот е важен за забава и за тимскиот дух, но ако прашате „Кој победи?“, вашето дете ќе запомни дека победата е она што е најважно.
„Децата не учат вредности од она што го кажуваме, туку од она што доследно го правиме“, потсетува психологот Лаура Маркам за HuffPost.
Како се однесувате кон себе?
Ако сте премногу строги кон себе поради некоја грешка, постои голема веројатност дека истото ќе го прави и вашето дете.
„Возрасните на кои им недостасува самосочувство честопати несвесно ги учат децата да бидат критични кон себе“, вели Милер. Од друга страна, прифаќањето на грешките и благата внатрешна комуникација ги учат децата на отпорност.
Како зборувате за храна?
Изјави како „Тоа е лошо“ за колачињата, етикетирање на храната како „добра“ или „лоша“ или изразување вина по јадење, сето тоа се работи што децата ги слушаат и ги паметат.
„Нашите ставови кон храната ги обликуваат нивните навики во исхраната во текот на целиот живот“, објаснува Милер.
Наместо забрани и засрамување, подобро е да се негува избалансиран и позитивен однос со храната.
Како зборувате за вашето дете пред други?
Ако на шега му се жалите на вашиот партнер откако вашето дете избувнало во продавницата, вашето дете можеби нема да ги разбере сите зборови, но ќе го почувствува тонот и значењето. „Тоа може да им ја оштети самодовербата и чувството на поврзаност“, предупредува Мекој. Наместо да се фокусирате на грешката, зборувајте за научената лекција и како заедно ја решивте ситуацијата.