Секое дете мора да се соочи со нечија смрт порано или подоцна. Мора да научи дека никој не живее вечно и дека луѓето што ги сакаме можат да не напуштат. Тоа е една од најтешките лекции што некогаш ќе мора да ги научи, а понекогаш нема да ја научи додека не изгуби некој близок.
Континуирано се спроведуваат студии за речиси сите аспекти на развојот на детето, а темата за загубата и смртта е една од често дискутираните теми. Според Study Finds, губењето на баба и дедо може да предизвика долготрајна вознемиреност на млада возраст, но откриено е дека тоа најмногу ги погодува тинејџерите.
Бабата е најчесто омилената фигура во животот на детето, а нејзиното губење може да биде многу болно за детето. Студијата е спроведена од Универзитетот Пен Стејт, а во целост можете да ја прочитате овде.
Да се изгуби кој било член од семејството може да биде тешко, но има нешто особено тешко во губењето на бабата.
Тие откриле врска помеѓу смртта на бабата и симптомите на депресија на млада возраст. Студијата покажала дека дури и 7 години по смртта на бабата, тинејџерите сѐ уште можат да чувствуваат 50 проценти зголемување на симптомите на анксиозност.
Студијата исто така покажала дека загубата на бабата е поврзана со начинот на кој родителите на детето ја доживуваат смртта на мајката или таткото.
Некои можеби се прашуваат што можеме да научиме од ваква студија, а истражувачите наведуваат дека е важно општеството да разбере дека загубата на бабата е значаен фактор на ризик за турбуленции во емотивниот свет на децата. Истражувачите, исто така, се надеваат дека нивната работа може да се искористи за да се помогне во дизајнирањето на нови интервенции и третмани кои можат да им помогнат на младите по загубата на бабата или дедото.
Тоа не е нешто што ги засега младите само привремено, туку е нешто што го носат со себе додека растат, пишува moms.com.