Учиме да јадеме: Кога и како да внесете цврста храна во исхраната на вашето бебе?

Мајчиното млеко е најдобрата и најкомплетната храна во првите месеци од животот на бебето. Но, како што расте бебето, се зголемува и потребата за хранливи материи, поради што е неопходно да се воведе цврста храна, или како што се вели поинаку, немлечна исхрана.

Помеѓу четвртиот и шестиот месец започнува воведувањето на цврста храна, најдобро со наполнети пет месеци. Дотогаш, бебето почнало да седи, рефлексот на голтање е целосно развиен, како и дигестивниот систем кој е способен да вари и друга храна освен млекото.

Како да се обезбеди стимулативна средина за воведување на цврста храна?
За почеток, треба да подготвите прибор за јадење, кој се состои од чинии и лажици кои се само за бебето. Дополнително, треба да се подготви прибор за готвење, а може да бидат од помош апарати за готвење на пареа и блендери.

Прво се пасира храната, па се гмечи и на крај, кога бебето ќе има неколку заби, му се сечка. Целата храна е термички обработена, освен бананите и цитрусното овошје.

Бебето треба да се храни додека седи на столче за хранење, блиску до трпезариската маса каде што јадат другите членови на семејството, пред сè, за да може бебето да ги гледа и да ги имитира, а исто така и за семејството да биде заедно.

Бебето прво го хранат родителите, а подоцна треба да му се дозволи да ја допре храната и да се обиде да јаде со лажичка самото. Не се препорачува да го храните бебето пред ТВ, компјутер или екран на мобилен телефон.

Воведувањето цврста храна кај бебињата се врши постепено од две причини.

Прво, потребно е бебето да се навикне на нови вкусови, бидејќи дотогаш мајчиното млеко му било единствената храна.

Втората причина е следење на можни алергиски реакции на новата храна, поради што новата храна се воведува наутро.

Најпрво се воведуваат мали количини храна, неколку лажички, кои секојдневно се зголемуваат. Во првите неколку месеци, количината на храна по оброк е околу 125 г или половина чинија за хранење, а подоцна е и до 250 г, што е полн сад. Храната треба да се подготвува во доволни количини, но не инсистирајте бебето да ја изеде целата храна, особено не храната што не ја сака. Доколку бебето одбие нова храна, не треба да се откажувате, туку повторно да ја понудите истата храна за две до три недели.

За време на воведувањето на цврста храна, неопходно е да се продолжи со доењето или да се користат прилагодени млечни формули. Дневните потреби на бебето до една година за млеко и млечни производи се од 600 до 900 милилитри, а најдобро е денот да се започне и заврши со млеко.

Што се однесува до водата, добро е да се дава вода помеѓу оброците, во количина што ја сака бебето, прво со лажица, а потоа од специјална бебешка чаша.

Воведување на храна по месеци од животот

Поради зголемените потреби за калории, витамини и микронутриенти (железо, цинк и сл.) на возраст од четири до шест месеци, мајчиното млеко и формулата повеќе не ги задоволуваат потребите на доенчињата.

Во оваа фаза, развојот на дигестивниот и невромускулниот систем достигнал такво ниво што бебето може да прифаќа, џвака и голта цврста храна. Тоа сега ги контролира движењата на главата и вратот и седи, со придржување. Сите овие промени му овозможуваат да биде подготвено за воведување на друга храна, покрај млекото.

Секоја нова храна се воведува поединечно, на три до пет дена, така што неделно се воведуваат приближно две намирници. Новата храна може да се комбинира со претходно воведената храна. Најдобро е храната да ја подготвите свежа и да му ја дадете на вашето бебе веднаш по ладењето.

Исхрана до 6 месеци

Во периодот до шестиот месец прво се воведуваат житарки, поточно оризова каша која се прави со вода, мајчино млеко или адаптирана млечна формула. Во тој период може да се воведуваат и други житни култури како што се: пченка, хељда, просо и овес.

Потоа може да се воведат житарки со глутен, како што се: пченица, ‘рж и јачмен.

Зеленчукот и овошјето може да се воведат сами или заедно со каша од житарки, по можност, со оризова каша. Зеленчукот секогаш се воведува прв, бидејќи ако прво се внесе овошје, бебето ќе одбие друга храна поради слаткиот и пријатен вкус на овошјето.

Зеленчукот вклучува: компир, морков, тиквички, пашканат, целер.

Од овошјето на почетокот треба да се внесе само јаболкото.

Исхрана од 6-8. месеци

Од шести до осми месец продолжува воведувањето на зеленчукот: брокула, карфиол, прокељ и грашок.

Исто така, тогаш се воведуваат повеќе овошја: круша, банани, слива, тиква, кајсија, нектарина, праска.

Што се однесува до месото, се воведуваат пилешко и мисиркино кои се подготвуваат заедно со веќе внесениот зеленчук.

Исхрана од 8-10. месеци

Од осми до десетти месец се воведува зелен лиснат зеленчук: блитва, зелје, спанаќ.

Од другите зеленчуци: шпаргла, модар патлиџан, пиперка, кромид и праз.

Во овие месеци од животот на бебето се воведуваат следните овошја: цреша, вишна, смоква, како и диња и лубеница.

Продолжува воведувањето на месото и тоа телешко и говедско, а се воведува и жолчката која се вари и се дава прво четвртина, половина и на крај целата жолчка заедно со зеленчук.

Ова е и периодот кога бебето почнува да јаде млечни производи, па во исхраната на бебето се воведуваат: младо сирење, јогурт, кисело млеко, павлака, кајмак, путер.

Воведувањето на млечните производи во исхраната многу го олеснува планирањето на оброците и може да се комбинира со житарки.

Исхрана од 10-12. месеци

Од десеттиот до дванаесеттиот месец, зеленчукот вклучува: грав, леќа, боранија, зелка, домат, келераба, кељ, печурки.

Се воведуваат цитрусни овошја, вклучувајќи портокали, мандарини и јагоди.

Што се однесува до месото, тоа полека се движи со внесување на јагнешко, свинско и дивеч, а од риба најдобро е да се воведе морска риба.

Како треба да изгледа порцијата храна на бебето?
Бебето треба да има три оброци до првиот роденден, грубо поделени така што еден оброк треба да се состои од житарки, вториот треба да се состои од зеленчук со месо, а третиот да се состои од овошје. Неколку капки маслиново или друго нерафинирано масло може да се додадат во зеленчукот за да се подобри вкусот.

Сол, шеќер и други зачини не треба да се додаваат во храната на бебето, а не се препорачува до една година: кравјо млеко, белки од јајца, мед, јаткасти плодови (ореви, бадеми, лешници) и морски плодови.

Правилното воведување цврста храна на бебињата директно влијае на правилниот раст и развој и создава добри навики во исхраната подоцна во животот.

Доколку процесот на воведување цврста храна не е соодветен, се зголемува ризикот од дебелина, алергии или анемија. Родителите треба да ги следат советите на експертите и да го направат целиот процес задоволство за нив и за бебето.