Како да се справите со губитокот на дете? Шок, гнев, вина, со какви емоции се соочуваат родителите по смртта на најмилото?

Губитокот на детето е една од најразорните работи што може да му се случат некому во животот. Докажано е дека оваа загуба предизвикува поголем стрес од која било друга, без оглед дали станува збор за смрт на родител или на брачен другар. Експертите веруваат дека надминувањето на оваа загуба што го менува животот од корен е можно, но дека за тоа е потребно многу долго време.

Родителите кои изгубиле дете доживуваат низа емоции – болка, недостаток на смисла, вина, лутина – и секое од овие чувства е нормално. Исто така, забележуваат психолозите, двајцата родители нема да тагуваат поради смртта на детето на сличен начин. Сепак, вистинските алатки можат да им помогнат на родителите да научат како да се справат со тагата во толку драматично време. Со поддршка, тие мораат да тргнат на долг пат кон прифаќање и пронаоѓање мир.

Можни реакции на загубата
Тагувањето за загубата на детето е незамисливо. Тагата е огромна и збунувачка и ги тера родителите да се чувствуваат изолирано и осамено. Разбирањето на можните реакции што може да се појават може да помогне и да обезбеди некој облик на утеха.

Шок
Многу честа реакција на смртта на детето е родителот да негира што се случило и да не може да ја процесира или прифати загубата. Иако ова е нормално, важно е да не останете во оваа состојба премногу долго, бидејќи тоа може да доведе до натамошен емоционален стрес.

Гнев
Чувството на еден вид гнев е исто така нормална емоција кога тагувате за загубата на син или ќерка. Родителот е лут на својата ситуација, на Бог или судбината, па дури и на оние околу него кои сѐ уште се живи и здрави. Нема причина да се плашат да ги изразат своите чувства. Разговорот за чувствата на гнев со пријателите или семејството може да помогне да се ослободи дел од интензитетот на емоциите.

Вина
Вината често ја придружува тагата поради загубата на детето. Родителите можеби се чувствуваат виновни затоа што не можеле да го заштитат или да го спасат своето дете. Можеби се чувствуваат виновни затоа што преживеале и сѐ уште се живи и покрај смртта на детето. Овие природни емоции често излегуваат на површина по таков трауматичен настан.

Депресија
Депресијата е честа состојба по смртта на некој близок – особено кога е тоа дете. Сепак, депресијата може да стане исцрпувачка ако не се контролира. Добра идеја е да побарате помош од експерт за ментално здравје кој е специјализиран за справување со прашања поврзани со тагата, како што е депресијата по загубата.

Тага
Тагата и плачот се природни реакции на болка. Плачењето помага да се ослободите од задушените емоции, создавајќи простор за исцелување. Кога станува збор за справување со тагата, важно е да си дозволите моменти во кои солзите слободно течат.

Анксиозност
Конечно, вознемиреноста може да се појави како што се приближуваат настани како што се родендени, годишнини и празници. Значајните датуми можат да предизвикаат болни спомени, предизвикувајќи болката повторно да се појави додека се обидуваат да се справат и да ја прифатат загубата на ќерка или син.

Родителите поинаку се справуваат со загубата на детето
Губењето на детето создава огромен притисок на бракот, бидејќи секој партнер тагува на свој начин и можеби нема да разбере како се чувствува другиот. Оваа разлика во стиловите на тагување може да предизвика напнатост меѓу партнерите ако не одвојат време да ги разберат меѓусебните потреби.

Неопходно е да се разбере дека секој тагува на свој начин, дури и во исто семејство. Нормално е паровите да се чувствуваат исклучени еден од друг поради овие разлики во механизмите за справување; сепак, комуникацијата е особено важна во овој период. Двете страни треба да се потрудат да се слушнат и разберат за време на овој болен процес.

Кога станува збор за справување со анксиозноста, се препорачува да се вклучите во активности кои ве релаксираат, како што се поминување време на отворено или посета на места кои се поврзани со пријатни спомени.

Важно е да се разбере нелинеарниот аспект на тагата
Тагата е сложена емоција која често е тешко да се разбере. Една од најважните работи што треба да се запамети кога се справувате со тагата е дека таа не оди по линеарен пат. Наместо тоа, тагата често наликува на плима и осека, понекогаш погаѓа на неочекуван начин или одненадеж. Препознавањето на овој нелинеарен аспект на тагата може да им помогне на ужалените да се подготват за она што претстои.

Колку долго трае тагата по смртта на детето
Тагата е природен и неопходен одговор на смртта. Тоа може да биде огромна емоција која нè погодува на многу начини, и физички и емоционално. Не постои единствен одговор на прашањето „Колку трае тагата?“, но важно е да се запамети дека временската рамка ќе биде различна за секого. Сигурно е дека ќе трае цел живот, но секако, не си истиот интензитет.

Како да му помогнете на семејството да се справи со загубата
Ако родителите имаат други деца, мора да имаат на ум дека начинот на кој се справуваат со нивната тага има влијание врз нив. Најдобро би било преживеаното дете да научи здрави механизми за справување од член на семејството. Кога едно дете ќе умре, на родителите може да им биде тешко да одржуваат однос со другите деца. Сепак, важно е да се запамети дека и браќата и сестрите ќе тагуваат на свој начин.

Не ја потиснувајте својата тага
После загуба, родителите се преплавени со тага, вина и гнев. За жал, кога ќе се соочат со трагедијата, може да се случи да ја отфрлат својата тага. Затоа е важно да бидете свесни за чувствата и процесот на тагување за да одвоите доволно време за да ги обработите. Човек треба да се спротивстави на нагонот да ги оттурне или игнорира своите емоции. Треба да си дозволите простор и време да тагувате. Тие можат да најдат утеха во разговор со пријателите или членовите на семејството.

Доколку е потребно, треба да се побара стручна помош. Терапевтите можат да обезбедат поддршка и насоки како да го пребродат долгиот пат што им претстои. Поддршка може да дадат и други родители кои ја доживеале истата загуба. Многу онлајн форуми се посветени на споделување на искуствата од губењето на детето. Таму можете да ги споделите вашите чувства и да добиете совет за тоа како другите се справуваат со нивната болка. Отворањето кон луѓе кои ја разбираат родителската болка може дадат утеха.