Зошто денешните родители „прегоруваат“ заради родителството?

Клиничката социјална работничка Офра Обејас често има терапии со родители и забележала дека многу од нив не можат да се исклучат и да бидат присутни во моментот. „За време на терапијата, родителите реагираат на секој звук на смартфонот со реченицата: „Во случај да ме повика детето.“ Паметните уреди не дозволуваат родителите ниту за момент да бидат одвоени од децата“, објаснува Обејас за порталот Motherly. За разлика од претходните генерации, денешните родители се секогаш вклучени, на почетокот тоа беа мониторите за бебиња, подоцна паметните телефони и ГПС уредите каде постојано добиваат нови информации. Родителите трајно се уморуваат, но на децата им испраќаат и нездрава порака за границите.

Родителите поминуваат сѐ повеќе време со своите деца

Според неодамнешното истражување на The Economist, американските мајки сега поминуваат двојно повеќе време со своите деца во споредба со жените пред 50 години. Мајките поминуваат во просек по 125 минути дневно со своите деца, а татковците исто така трипати го зголемиле времето што го поминуваат со своите деца од 1965 година, па така татковците поминуваат во просек по 59 минути со своите деца.

Експертите сметаат дека тоа се должи на новиот начин на работа и различните професии кои денес постојат на пазарот. Времето за играње со децата е нешто ново во родителството, тоа е една од должностите на современото родителство. Дури 99% од милениумските родители рекле дека навистина го сакаат родителството.

Уживаме во родителството, но дали претеруваме?

Едно е да се препознаеш како родител и да се гордееш со таа улога, но сосема поинаква работа е кога добиваме чувство на вредност преку достигнувањата на децата. „Кога ги прашувам родителите зошто премногу ги штитат, пренасочуваат и им даваат постојана поддршка на своите деца, тие одговараат: „Така моето дете ќе биде успешно“. Кога ги прашуваме како се чувствуваат? Тие велат: „Премногу стресно“, објаснува поранешната деканка на Универзитетот Стенфорд, Џули Литкот-Хајмс.

Постојаното вложување во животот на децата може да донесе штета на односот родител-дете, доколку родителите не одвојат време за себе. „Родителите чувствуваат дека го „жртвуваат“ своето време за доброто на децата, иако во текот на тоа време немало директен ангажман со децата“, вели Офра Обејас за часовите што родителите ги поминувале чекајќи во ординациите или во градот. . „Родителите стануваат емоционално и ментално празни, детето бара повеќе внимание, а чувствуваат дека веќе дале доволно“, објаснува понатаму.

Очекувањето на постојан контакт го „исцрпува мозокот“

Дури и кога не се работи за „хеликоптер родителство“ проблематично е очекувањето дека родителите треба секогаш да бидат присутни. „Состојбата „секогаш на готовс“ не започна со родителството. Таа започна со уреди и апликации дизајнирани да нè направат зависни од нив. Тие доведуваат до токсичен стрес бидејќи нивото на кортизол и адреналин никогаш не се намалуваат“, објаснува Обејас.

Во споредба со деновите кога децата талкаа додека не се запалат уличните светилки, денес е вообичаено родителите да очекуваат постојани известувања и ажурирања за движењата на нивните деца или преку СМС или преку GPS.

„Иако ова создава поддршка, зголемените нарушувања на спиењето го исцрпуваат мозокот. Исто така, може да предизвика неверојатна вознемиреност кога родителите читаат и слушаат работи што инаку не би ги знаеле, а кои се нормален дел од растењето на детето“, објаснува клиничкиот психолог Урзула Клих.

Улогите се сменија

Не толку одамна, родителите одеа во продавница надевајќи се дека сѐ е во ред дома. Денеска? Речиси е незамисливо – денешните деца имаат обврска постојано да контактираат со своите родители или старатели. И покрај добрите намери, прашање е како тоа влијае на односите. „Има ли друга работа каде никогаш не се одморате? Навистина е исцрпувачки никогаш да не го исклучите родителскиот мозок“, вели Јасмин Терани, авторка на книгата “Extraordinary Mommy: A Loving Guide to Mastering Life’s Most Important Job”. Иако родителите може да се чувствуваат непријатно, за сите е најздраво да си дадат повремено одмор од родителството.

„Треба да вежбаме редовно „полнење на батериите“. Не можеме да се чувствуваме виновни ако одвоиме време за себе, нашите деца ќе научат да се грижат за себе, ако сме добро и децата ќе бидат добро“, вели Терани за Motherly. Вака им покажуваме на нашите деца како можете да ги задоволите вашите сопствени потреби како возрасен, што е важен чекор во негувањето независност и самодоверба.

Да се ​​биде секогаш присутен не значи квалитетно заедничко време

Да се ​​биде секогаш присутен е двонасочна улица: не само што ги запознаваме нашите деца со нашиот работен ден и социјалните обврски, туку и ги носиме обврските дома, па редовно ги проверуваме паметните телефони и социјалните мрежи. „На нашите деца им требаме ние, за нивните родители да бидат присутни. Тие треба да разговараат со нас, да играат и да бидат присутни. Ова не е можно ако сме некаде помеѓу паметниот телефон и интеракцијата со нив“, вели психотерапевтот Том Керстинг, автор на книга „Disconnected: How To Reconnect Our Digitally Distracted Kids”.

Иако можеби мислиме дека сме експерти за мултитаскинг, треба да се направи нешто за поставување на граници. „Во денешниот свет, стана тешко да не го носите телефонот постојано со себе, особено затоа што работата стана врзана за него. Поставете си граници, кога ќе го проверите телефонот и држете се до нив и објаснете им на деца зошто го правите тоа“, вели Клих. Кажете им на партнерот, децата и роднините да ви се јават само во итен случај и дозволете си одмор. Ќе биде подобро за сите.