Познато е дека децата од Јапонија се сметаат за најздрави, додека оние од Данска за најсреќни. Но, дали знаевте дека француските деца се сметаат за најпристојни? Еве зошто.
Дозволено им е сами да прават тешки работи
„Јас можам да го направам тоа“ е омилена фраза на малите деца, и тоа со добра причина. Децата уште на рана возраст откриваат како функционира нивното тело и како да го користат. Сепак, добронамерните родители понекогаш ја задушуваат автономијата на децата и прават се за нив. Французите ѝ се спротивставуваат на оваа филозофија со тоа што децата ги третираат како возрасни, а не како беспомошни бебиња.
„Французите веруваат дека децата имаат чувство на самодоверба кога се во состојба да ги направат работите сами за себе и тоа е вистина“, пишува Американката Памела Дракерман во книгата Bringing Up Bébé во која го опишала своето искуство со одгледувањето деца во Франција.
Не ги фалат премногу
Во страв да не го повредат детето, родителите понекогаш ги фалат децата за се. Но, тоа е бесмислено на долг рок. Наместо тоа, Французите не ги фалат децата за секоја ситница. Тие знаат дека кога децата навистина ќе ја заслужат нашата пофалба, ќе бидат горди на она што го научиле или направиле.
Ја разбираат вредноста на времето само за возрасни
Некои родители инсистираат нивните деца да бидат постојано со нив, но не и Французите.
„Родителите во Франција се вклучени, но не се опсесивни. Тие не се секогаш тука за своите деца и знаат дека не треба да се чувствуваат виновни поради тоа“, забележува Дракерман.
Учат да си легнуваат рано уште од мали нозе
Дракерман вели дека стереотипната исцрпена мајка е реткост во Франција. Бебињата во таа земја не знаат веднаш да спијат цела ноќ во едно парче, но нивните родители им даваат можност самите да се смират. Доенчињата во Франција не стануваат зависни од тоа да бидат нишани, нахранети и смирени пред спиење, а родителите добиваат време за себе кога децата рано ќе заспијат.
Овошјето и зеленчукот им се први намирници
Француските деца се познати како непребирливи со јадењето. Во книгата, Дракерман го раскажува искуството од училиштето на нејзината ќерка, каде што дури и малите деца со задоволство јадат цвекло, полжави и спанаќ.
Која е тајната? Французите не готват посебни оброци за деца и за возрасни. Од децата се очекува да јадат ист оброк како и нивните родители. Бебињата започнуваат со дохрана со пасирани верзии на овошјето и зеленчукот што ги јадат нивните родители, а не со благи житаркиза бебиња. Ова им помага на децата да пораснат во личности кои јадат се со задоволство.
Дракерман исто така забележува дека ова е една од причините зошто родителите во Франција помалку се грижат за алергиите на храна.
Дозволено им е понекогаш да страдаат
Болните искуства се една од најдобрите можности за учење, а обидот за заштита на децата само ќе го одложи или дури и ќе го затапи нивниот емоционален развој. Дракерман го цитира својот француски лекар, кој рекол: „Не кажувајте им на децата дека ви е жал“. Да се вакцинираш и да почувствуваш болка е дел од животот. Нема причина да се извинуваме за тоа. Ако ги поштедите од секаков вид непријатност, ќе ги доведете во неволја.
Да му дозволите на детето да доживее разумни повреди може да биде мачно болно за родителот, но наместо да се обидувате да ги спречите повредите, потрошете го тоа драгоцено време научувајќи го вашето дете како да се справи со нив. Тоа ќе прерасне во издржлив возрасен човек кој ќе може да го реши проблемот.
Знаат дека за пристојното однесување не може да се преговара
Од децата во САД не се бара да се поздрават кога ќе влезат во куќата, но Французите се опседнати со тоа и очекуваат контакт со очите, љубезен поздрав и добридруштвени манири.
Слатките и грицките се третираат како слатки и грицки
Родителите во Франција не дозволуваат грицки во секое време од денот. Дозволено им е да огладнат за да го изедат појадокот, ручекот или вечерата и да научат да уживаат во храната. Исто така, на овој начин се развива важноста на заедничкото јадење во кругот на семејството. А задоволствата од грицките се третираат како задоволства и се консумираат во посебни прилики или после вечера.
Кога родителите велат не, децата знаат дека навистина го мислат тоа
Колку пати сте му кажале на вашето дете „не“, а потоа сте попуштиле поради неговото жалење? Ако сте Французин, одговорот е „никогаш“. Француското родителство верува во цврсто „не“ и е познато дека не може да се преговара.
Не го гледаат светот како опасно, заканувачко место
Родителството предизвикува анксиозност и тоа е нормално. Иако се свесни за опасностите, француските родители преземаат разумни мерки на претпазливост и не паничат околу добросостојбата на нивните деца. Таквата помирна перспектива ги прави подобри во поставувањето граници и давањето автономија на децата, пишува Reader’s Digest.