Тинејџерите се често на лош глас, а родителите често се борат да допрат до нив. Покрај тоа, постојат митови за тинејџерите кои не се вистинити. Имено, не се сите мрзливи и непристојни, како што сугерира новиот извештај.
Истражување на 184 тинејџери покажало како адолесцентните пријателства ги подготвуваат за родителство.
Научниците ја следеле групата повеќе од 30 години, почнувајќи од 13-годишна возраст.
Секоја година, членовите на групата го избирале својот најблизок пријател да учествува во
студијата со нив.
Посетувајќи ја лабораторијата во своите одизбрани парови, пријател барал совет за некој проблем.
Одговорите биле бодирани во однос на четири клучни аспекти на емпатијата: емоционална
поддршка, инструментална поддршка, емоционална ангажираност и толкување на проблемот на
нивниот пријател.
Пријателствата се клучни за развивање социјални вештини
Кога членовите на групата почнале да имаат деца, им биле поставувани различни прашања во
врска со нивниот стил на родителство. Ова се практикувало во форма на 12 хипотетички ситуации
во кои нивното дете изразува негативна емоција и тие пренесуваат како би реагирале. Нивните
одговори биле означени како поддршка или не-поддршка.
Резултатите покажале една важна корелација: оние кои биле поемпатични тинејџери станале родители со поголема поддршка.
Зборувајќи за Psychology Today, психологот Џесика А. Стерн, д-р, заклучува:
„Возрасните често ја потценуваат важноста на тоа тинејџерите да поминуваат време со своите пријатели. Меѓутоа, нашето истражување сугерира дека пријателствата во адолесценцијата може да бидат клучни за развој на важни социјални вештини, како што е емпатијата, соодветно реагирање на тешки емоции, па дури и подоцна на родителството“.