Веројатно сите родители ги учат децата никогаш да не удираат први, но некако, без разлика, секогаш се наоѓа некое дете кое прво ќе удри (иако им било кажано дека тоа не е во ред). Од друга страна, експертите, наставниците, воспитувачите, наставниците, педагозите, речиси сите се едногласни – не ги учете децата да возвраќаат кога некој ќе ги удри. Зошто?
Повеќето ќе речат – затоа што тоа го продлабочува конфликтот.
Секогаш кога ќе помислам на оваа дилема (и често размислувам за тоа бидејќи моите деца имаат 6 и 8 години), се сеќавам на еден познаник кој сега има возрасни деца. Во еден разговор ми рече: „Не знам како да го советувам Н. Ако му кажам не враќај, го учам да се повлече и да трпи насилство. Ако го научам секогаш да враќа, што ќе се случи ако еден ден личноста на која ѝ вратил му извади нож?“
Тема за сериозно размислување и дефинитивно ситуација и дилема во која ниту еден родител не сака да се најде. Но, имајќи го предвид фактот дека насилството од врсниците е во пораст, шансите дека детето ќе биде жртва не се воопшто занемарливи.
Самото насилство доаѓа во многу форми. Тоа може да биде физичко, вербално, но и сајбер насилство.
И да, сите ние ги учиме децата дека првото нешто што треба да направат е да побараат помош од возрасен. Доколку насилството се случило во училиште, тие треба да го бараат својот наставник, одделенски раководител или дежурен наставник. Но, во некои ситуации нема време за тоа. Во други, за жал, наставниците се обидуваат да го минимизираат настанот и избегнуваат да зборуваат за настанот. И понекогаш, и покрај напорите на наставниците и педагошката служба, насилството се повторува.
Зошто наставниците ги советуваат децата да не возвраќаат?