Некои работи од детството не дефинираат до крајот на животот. Тоа се верувања кои не се учат, но остануваат длабоко вкоренети во сите нас.
Зошто се вели дека првите три години во животот на детето се најважни и дека детството е исто толку важно за растењето како и самото растење? Затоа што во детството, освен физичкиот развој, ги развиваме и првите, подоцна темелни ставови, верувања и знаења, кои веројатно ќе ги имаме кога ќе пораснеме. Нешто што го проживуваме и ни влијае во текот на животот.
Тоа се верувања кои не се учат, но остануваат длабоко вкоренети во сите нас.
Основни верувања за себе
Дали сте добри, послушни, паметни, вредни, палави, сакани или ужасни, за сето ова дознаваме во детството. Тогаш кога така не опишуваат родителите, бабите, тетките во градинка, соседите…
Верувања за другите
Децата кои пораснале во безбедно и стабилно семејство во текот на целиот живот ќе знаат да се потпрат на другите, да им веруваат на другите, исто како што нема да имаат проблем да им помагаат на другите.
Некогаш животот ќе си ги покаже забите, па ќе учат и ќе внимаваат, но полесно ќе минат низ животот од оние кои од првите денови ќе ставаат гард и ќе прават се во животот сами.
Верувања за светот
Дете кое имало безгрижно детство долго ќе верува дека светот е навистина убаво место за живеење. Оние кои доживеале траума и имале тешко детство во своето детство, ќе живеат во секојдневно верување дека животот е вечна борба.
Тие две големи разлики во детството ќе направат уште поголема разлика во возрастниот период. На првите ќе влијае да имаат многу самодоверба, амбиции и планови, додека на вторите ќе влијае такашто секојдневно ќе се прашуваат дали тие го можат тоа или не.
Фала му на Бога, постојат начини да се променат овие верувања во текот на животот, доколку навреме се разбуди свеста за разликите и можностите што ги има за секого.