Кога децата кажуваат работи како „Посакувам да сум мртов!“, „Ја мразам сестра ми!“ или “Ќе те убијам!”, ова може да предизвика родителите да чувствуваат страв, лутина, грижа и беспомошност.
Обично, родителите може да ги казнат своите деца за овие зборови, да инсистираат да зборуваат убаво или да се обидат да го протолкуваат она што всушност е кажано.
Исто така, тие би можеле да реагираат остро, барајќи објаснувања за овие интензивни изјави.
Меѓутоа, овие реакции обично не се корисни бидејќи детето е во високо емоционална состојба, а емоционалните реакции на родителот може да ја влошат ситуацијата, предизвикувајќи детето да ги повторува овие драматични зборови.
Ова може да предизвика паника кај родителите, стравувајќи дека нивното дете може да биде сериозно загрозено, што ретко се случува.
Разбирање на значењето зад тие зборови
Малите деца често користат екстремен јазик за да изразат силни емоции кои вообичаено не можат да ги артикулираат.
Тие се држат до најинтензивните зборови што ги знаат, не по свесен избор, туку затоа што нивното логично размислување е обземено од емоции.
Ефикасно реагирање
Спознанието за ова може да ве упати на поконструктивни одговори. Започнете со признавање на интензитетот на чувствата на вашето дете со изјави како што се:
„Тоа е многу силен начин да кажеш дека си лут“.
„Тоа е многу моќен начин да ми дадеш до знаење колку си тажен“.
Ако не сте сигурни за емоциите на детето, кажете: „Тоа се толку силни зборови, што навистина ми покажуваат дека сега многу работи ти минуваат низ глава“.
Изнесете ги овие одговори мирно и сочувствително, покажувајќи дека го разбирате страдањето на детето и дека можете да му помогнете да управува со овие големи емоции. Одразувајте ги неговите емоции силно, но со почит.
Поттикнете бреинсторминг за подобри начини за изразување чувства, но не форсирајте. Клучот е да слушате и да разберете дека интензивните зборови сигнализираат интензивни чувства.
Кога би можеле убаво да ги изразат своите чувства, би го направиле тоа.
Исто така, клучно е да размислите дали сте ги занемариле помалку интензивните изрази на вашето дете.
Децата често чувствуваат дека треба да бидат драматични за да го привлечат вниманието на нивните родители, слично како што родителите понекогаш мислат дека нивните деца слушаат само кога тие им викаат.
Зголемете ги вашите напори да слушате и прифатете го она што го слушате без нужно да се согласувате со истото.
Препознавање на сериозна загриженост
Во ретки случаи, екстремното изразување на детето може да укаже на сериозна емоционална вознемиреност која бара поголема интервенција. Знаците за ова вклучуваат постојани нарушувања во однесувањето или долги периоди на тага или гнев.
Ако не сте сигурни за сериозноста на нивните зборови, прво пробајте го методот на емпатичен одговор. Ако тоа им помага да ги балансираат нивните емоции и ја подобрува комуникацијата, веројатно не е тежок случај.
Ако овој пристап не помогне, побарајте стручен совет од некој кој внимателно ќе ја процени ситуацијата без да брза со екстремни мерки, но исто така нема да ги отфрли вашите грижи.
Постарите деца
Иако оваа статија се фокусира на помалите деца, истиот пристап важи и за постарите деца и адолесцентите, кои исто така може да користат интензивни зборови за да ги изразат своите емоции.
Сепак, постои поголема можност за штета кај постарите деца, па затоа е од клучно значење внимателно да се процени ризикот.