Што е Минхаузенов синдром преку посредник? Зошто некои родители ги злоупотребуваат децата на овој начин?

Минхаузенов синдром преку посредник е сериозно нарушување на менталното здравје, психопатолошка состојба, која исто така е форма на злоупотреба на деца. Старателот на детето, најчесто мајката, измислува лажни симптоми или предизвикува вистински, за на другите да им се чини дека детето е болно.

Можни причини: Зошто се појавува Минхаузеновото нарушување преку посредник?

Медицината не излезе со одговор што го предизвикува синдромот на Минхаузен преку посредник. Многу често е тешко да се дијагностицира. Понекогаш поминува без дијагноза, а детето завршува во животозагрозувачка состојба или дури, за среќа, поретко, последицата е фатален исход.

Тогаш можните фактори несомнено се поврзани со тешки психијатриски заболувања. Некогаш личноста која врши ваков тип на злоупотреба на детето и самата била злоставувана како дете или има „класичен“ Минхаузенов синдром (измислување усмерено кон сопствената личност, како што е, на пример, измислување болест која не постои).

Минхаузеново растројство преку посредник кај сторителот: како се манифестира и на кое однесување да се обрне внимание

Родител или старател може да прави разни екстремни работи за да ги лажира симптомите на болеста на детето. На пример:

додава крв во урината или во столицата на детето
му ускратува на детето храна или храна со хранливи материи, а фингира дека детето не може да се здебели
го загрева термометарот и симулира покачена температура кај детето
пречесто го исцрпува детето со правење лабораториски анализи
му дава на детето различни лекови (од оние што ќе го натераат да повраќа или да добие дијареа, до седативи)
ја инфицира интравенската линија и слично

Причината за тешкото препознавање на лицата со Минхаузенов синдром преку посредник

Повеќето луѓе со овој проблем се мајки со мали деца. Сепак, тие можат да бидат и возрасни кои се грижат за постар родител.
Се случува, на пример, да се работи за луѓе кои се вработени во медицински установи како помошни работници, па затоа знаат повеќе за медицинска нега од просечните луѓе. Тие можат да ги опишат симптомите на детето со голема точност со медицински детали. Во секојдневниот живот тие се љубопитни и сакаат да бидат вклучени во здравствениот тим. Тие се посветени членови на тимот, кои апсорбираат знаење за процедурите.

Многу се поврзани со своите деца, оставаат впечаток на голема грижа и посветеност на детето. Токму тоа им отежнува на здравствените работници да воочат дијагноза на Минхаузенов синдром преку посредници.

Симптоми кај детето кое е жртва
Како прво, детето поминува многу време во амбулантите и другите медицински установи, често се гледа со здравствените работници. Континуирано е изложено на прегледи, тестови, анализи или други здравствени процедури. Карактеристично е што детето има чудни симптоми кои не се типични за ниту една болест, ниту пак резултатите од анализите се совпаѓаат со болестите за кои би можело да постои сомнеж.

Понекогаш примероците од крвта не се совпаѓаат со крвната група на детето (можно е лицето со синдромот да ги замени). Исто така, траги од дрога или други сомнителни супстанци може да се најдат во примероците од крв, урина или столица.

Симптомите на детето ги пријавува родителот или старателот, а најчесто здравствените работници никогаш не ги гледаат. Симптомите „исчезнуваат“ во болница, но повторно „почнуваат“ кога детето ќе си оди дома.

Лекување и прогноза
На прво место треба да биде интересот на детето или децата и сомнежот дека детето е на било кој начин запоставено или злоупотребувано да се пријави кај надлежните служби. Ова исто така важи и за сомнежот за злоупотреба опишан на овој начин.

Децата кои доживеале ваков вид насилство може да имаат потреба од медицинска нега за лекување на компликации поради повреди, инфекции, лекови, комплицирани медицински состојби или операции. Тие, исто така, ќе имаат потреба од психијатриска грижа за да се справат со депресија, анксиозност и посттрауматско стресно растројство, кое може да се развие како резултат на злоупотребата.

Третманот обично вклучува индивидуална и семејна терапија. Бидејќи Минхаузеновиот синдром преку посредници е форма на злоупотреба на деца, мора да се пријави кај властите. Здравствените работници треба да обрнат посебно внимание и на сомнителни или невообичаени случаи.