Традиционалните телефонски повици повеќе не се меѓу најпопуларните начини за комуникација на тинејџерите. Многу млади луѓе сметаат дека да му се јавите некому е „непријатно“ или „awkward“, што е потврдено од анкета спроведена во Австралија, која покажала дека 42% од генерацијата Z сакаат да ги избегнат ваквите повици.
Наместо традиционални повици, тинејџерите се одлучуваат за видео повици и гласовни пораки како начин да останат поврзани со пријателите и семејството.
Иако телефонските повици можеби повеќе не се „кул“, според извештајот на Snapchat, платформа што ја користат околу 60% од тинејџерите, вкупното време поминато во разговор преку гласовни и видео повици всушност се зголемува.
Корисниците на Snapchat од генерацијата Z и миленијалците заедно поминуваат повеќе од 1,7 милијарди минути дневно комуницирајќи на овој начин, што е за 30% повеќе од минатата година. Исто така, бројот на гласовни пораки испратени само во САД во првите три месеци од 2025 година надминал 2,5 милијарди, што е за 650 милиони повеќе од претходната година.
Snap Inc. нагласува дека е важно младите луѓе да можат да комуницираат на начин што им одговара најмногу, без разлика дали испраќаат Snap пораки, гласовни пораки или се јавуваат преку видео повик. Таквата флексибилност придонесува за создавање значајни и природни врски меѓу младите луѓе.
Експертите, исто така, истакнуваат дека гласовните пораки и видео разговорите го олеснуваат изразувањето на чувствата и мислите. Гласовните пораки даваат дополнителна лична димензија бидејќи се чувствуваат како разговор во реално време, но со можност за одговор кога е најзгодно за примателот. Покрај зајакнувањето на врската, ваквите форми на комуникација можат да помогнат и во намалувањето на чувството на осаменост, кое често е присутно кај младите луѓе денес.
Сепак, постои и друга страна на медалот.
Експертите предупредуваат дека зголемената употреба на технологијата и избегнувањето на „вистински“ телефонски разговори може дополнително да ја зголемат социјалната анксиозност кај тинејџерите.
Многу млади луѓе претпочитаат да разговараат по телефон отколку личен контакт, а кај некои е видлива и склоноста да избегнуваат да извршуваат едноставни задачи сами, како што е закажувањето прегледи на лекар, поради непријатноста во комуникацијата со странци.
Што можат да направат родителите?
Важно е да се охрабрат децата да продолжат да ги развиваат своите вештини за директна комуникација, без разлика дали преку телефон или лично.
Оваа форма на разговор овозможува подобро поврзување и зајакнување на односите, но и развој на важни социјални вештини како што се активно слушање и препознавање на невербални знаци што често не можеме да ги доловиме преку пораки или гласовни снимки.
Исто така, намалувањето на времето поминато пред екраните има позитивен ефект врз целокупната благосостојба на децата.
Иако видео повиците и гласовните пораки се модерни и забавни начини за комуникација, важно е да се охрабрат младите луѓе повремено да користат традиционални телефонски повици и да се дружат лично што е можно почесто. Ова не само што развива комуникациски вештини, туку и емоционална поврзаност, што е клучно за нивното здравје и социјален развој.