На маќеата на син ми: Ти благодарам што постоиш

Сопругата на мојот поранешен сопруг е прекрасна личност и му благодарам на Бога што постои. Во прилог на тоа каква царица е таа, на мене и на син ми ни испраќа тегла домашен џем, јајца и тегла мед.
Овој статус што го објавив привлече духовити коментари од моите пријатели и колеги и имаше многу лајкови. Колешката Ана рече дека „не би го јадела тоа“, уредникот ме праша неколку дена подоцна, кога ме болеше стомакот, дали го јадев „тој џем“, а Јелена додаде „Навистина не можам да го правам ова. Те сакам, ама не можам. Јбг. Ограничувања.”

Мразам воопштувања. Сите убави жени не се глупави и не треба да „цркнат“, сите мажи не се свињи, свекрвите не се ороспии и јас не сакав сини работи кога го родив син ми и никогаш не носам розе. Затоа и сопругата на бившиот сопруг никогаш не ја гледав како непријател. Од самиот почеток (иако почетокот беше многу блиску до мојот развод) таа беше личност чие однесување заслужува големо „браво“. И јас го анализирав, не е дека не сум го направила тоа.

Кога С. за прв пат беше на патување со градинката, таа дојде со татко му да го испрати. Во тоа време, таа сè уште беше во немилост на нашето четиригодишно дете. Се сеќавам дека се приближи за да го гушне или да го погали по главата пред да влезе во автобус, а тој брзо ја повлече главата. Неговиот татко го опомена за тоа. Ја гледав. Таа му се насмевна и му рече: „Не е важно, ќе го направиме тоа друг пат“. Имаше многу трпение. Денес таа му е омилена личност и нивната врска е многу комплицирана за раскажување бидејќи се разбираат со очи.

Сакам да им кажам нешто на сите жени, мајки кои по дифолт ги клеветат, мразат, малтретираат, пцујат и колнат новите сопруги и девојки на бившите. Или сте многу мизерни, или не сте ја расчистиле емотивно приказната, па на некој бизарен начин сè уште ги сакате бившите. Преболете го! На тие нови жени не им е лесно.

Прво, тие треба да го прифатат вашето дете и да го сакаат, иако не го родиле. Тогаш треба да ја преживеат неговата тортура бидејќи потсвесно ќе ги споредуваат со вас долго време. Ова често може да личи на тортурата што Мизери му ја нанесува на нејзиниот омилен писател Пол Шелдон. Потоа, ако го поминат тоа, тие се засекогаш шунка во сендвичот помеѓу вас, вашиот поранешен и вашето дете. Ако не скапат, на коњ се. Освен ако не ги мразите до задгробниот живот.

Значи, доволно е да се добри со вашите деца и да ве почитуваат колку што е нормално, пожелно и ах, многу полесно. Тогаш вашиот живот станува многу подобар. Убаво ми е што жената на бившиот маж му е прибежиште на син ми, негова доверлива личност и што има сојузник во неа кога јас и татко му сме неподносливи и кога тој нема каде да се скрие. Мило ми е што ја сака толку многу и што таа го сака. Прекрасно е што никогаш не му кажала лош збор за мене и што ја стекна неговата почит доживотно. Зарем не е привилегија да добиеш сосема случајно таква личност во својот живот?

Таа и јас не сме другарки и никогаш нема да бидеме, но разменуваме по некоја порака и кога сум загрижена или лута за некои од тешките фази во неговото растење, таа секогаш вели: „Тој е супер. Ќе видиш, сѐ ќе биде во ред.” Мене ми олеснува во истиот момент.

Затоа тие тегли со мед и џем не се отруени и можам од срце да се смеам на коментарите на моите луѓе. Ова никогаш не сум ѝ го кажала, па еве, се надевам дека и самата чита и се смее (вети дека ќе ми испратиш тегла џем од јагоди оваа година, не заборавив, едвај чекам).

Текстот е од ТУКА.