И покрај вашите инстинкти, да му кажувате на вашето дете дека може да направи сè, тоа може да биде контрапродуктивно. Психотерапевтката Џоана Норт објаснува дека ова е позитивен, но многу општ израз. Со ова се согласува и психологот Ема Кени.
„Кога на детето ќе му се каже дека може сè, родителите ќе се чувствуваат подобро бидејќи ќе се чувствуваат како да создаваат можности во животот на своето дете, а не ограничувања“, објаснила Кени за CNBC.
Родителите можеби ја користат таа фраза затоа што искрено веруваат дека нивните деца се чуда. Со таа изјава доаѓа и таков начин на размислување. Кени укажала на теоријата за само-ефикасност развиена од канадско-американскиот психолог Алберт Бандура, која сугерира дека луѓето кои мислат дека можат да направат нешто имаат поголема веројатност да се вклучат во некоја активност и да продолжат да се обидуваат.
„Поставувањето цели и амбициите се клучни работи и теми кои родителите треба да се обидат да ги создадат во животот на своите деца. Сакате да бидете сигурни дека вие како родител ги гледате квалитетите што ги има вашето дете“, додала Кени.
Изберете ги вашите зборови внимателно
Според Норт, да му се каже на детето дека може да направи сѐ е нејасно.
„Ако не сме внимателни, тоа би можело да биде прилично омаловажувачко на некој начин“, истакнала таа.
Сѐ е во рамнотежата, забележува Кени.
„Сакате да создадете реално очекување и исчекување на светот, без тие да се чувствуваат ограничени. Реалноста е дека познавањето на вашите граници, до одредена мерка, не значи ублажување на соништата. Станува збор за помош да се фокусирате на областите и елементите кои позитивно влијаат на вашиот живот“.
Како да го инспирирате детето?
Кога Норт работи со родителите, таа им предлага да се повлечат и да забележат што сакаат да прават нивните деца. Запрашајте се дали вашите деца се навистина добри во физички активности или се талентирани за музика. Набљудувајте ги нивните преференции и мотивации и што е тоа што ги прави среќни.
Норт советува да им помогнеме на децата да разберат дека можеме да научиме нешто дури и ако не успееме во сè.
„Децата понекогаш се заробени во нивниот безбеден мал свет. За да се вклучат во нешто различно, мораме да ги научиме да преземаат мали чекори. Ова би можело да ги поттикне да направат нешто толку мало како да пробаат храна што не сакале да ја пробаат претходно“, вели Норт.
Кажувањето на детето дека може да направи сè може да влијае на идејата дека на децата им требаат граници, објаснила Норт. Важно е да се најде рамнотежа помеѓу тоа да им се дозволи слобода да играат или да создаваат, а сепак да имате некои ограничувања. Границите што ќе ги поставите ќе му помогнат на вашето дете да разбере дека обично не е можно да се успее во сè веднаш.
Образовно влијание
Образовните системи кои промовираат академско размислување и користат тестови за мерење на напредокот не се соодветни за сите деца, вели Кени.
„Кога ќе почне со образование, детето се мери како успех или неуспех. Ако имате дете кое е просечно или потпросечно, секогаш ќе се чувствува како да не е доволно добро“, истакнува таа.
Како резултат на тоа, некои родители се грижат за своите деца затоа што чувствуваат дека нивните изгледи се ограничени и можеби се обидуваат да ги разуверат. Меѓутоа, наместо да го изразувате вашето незадоволство од училишниот систем, поттикнете го вашето дете да размислува за своите квалитети.
„Реалниот оптимизам може да им помогне на децата. Учете ги децата да целат многу високо, но учете ги и на реални очекувања од светот околу нив“, заклучила таа.